පහුගිය දෙවාරයටම වඩා කල්ලි ගැසීම බලවත්වම පෙන්නුම් කරපු සයිබර් ෆෙස්ටිවල් එක කියලයි මම මේ පාර සයිබර් සැණකෙළිය දකින්නේ.. එක එක විදිහේ ටී ශර්ට් ඇදගෙන පිරුණ කට්ටිය ගොඩාක් තැන්වල හිටියා.. බස් රේඩියෝ, ලාස්ට් රෝ, වගේම ඇනොනිමස් සංකල්පය උදෙසා ලෙසින් ටීශර්ට් කල්ලි තුනක් තිබ්බා.. ඒත් හැමෝම බලාපොරොත්තු වුනේ මේක නෙවෙයි.. කබ්බෝ කියන අයගෙයි අනිත් අයගෙයි වලිය.. ඒත් දකින්නට ලැබුනේ නිකන්ම නිකන් ගෑණු වලියක්.. ඒක ගැන කියන්න ගියොත් මුළු සයිබර් ෆෙස්ටිවල් එකම චාටර් වෙන බව මගේ හැඟීම...
පළවෙනි සයිබර් සැණකෙළියේදිම මම කිව්වා මේක අපේ දෙයක් කියලා.. ඒ අපේ දෙයක් ලෙස මෙම උළෙළ මාකට් කරපු එක මම මේ පාර ඉතා හොඳින් දුටුවා.. පහුගිය දෙපාරම සයිබර් සැණකෙළිය ගැන සඳහන් උනේ "අභීත අයියාගේ සිහිනයෙන් එළියට ආපු" වගේ වැකි.. මේ පාර එය ඉතා ලස්සනට අපි, ඒ කියන්නේ බ්ලොග් කාරයෝ කරපු සයිබර් ෆෙස්ටිවල් එකක් ලෙස මුල සිටම මාකට් වෙච්චි එක ගැන බොක්කෙන්ම සතුටු විය යුතු වෙනවා...
ඒ වගේම සමරු කලාපයටත් සෑහෙන බ්ලොග් කරුවන් පිරිසක් මුදල් ලබා දීලා තියෙනවා මම දුටුවා.. එයත් මම හිතන්නේ, සින්හල සයිබර් අවකාශය ගැන කවුරු මොනවා කිව්වත් උන්ගේ හිත්වල ඒ පිළිබඳව හැගීම් තියෙනවා කියන්නට සාධකයක්..
ඊලඟට මේ සයිබර් උළෙලට මගේ දායකත්වය... රුපියල් පන්දහසක් දෙනවා කියලා පොරොන්දු වුනත් අන්තිමේදී "සල්ලිත් දීලා පවුලටත් එක්කම බැනුම් අහගන්නේ මොකටද" කියලා හිතුන නිසා එය වලක්වන්නට කටයුතු කලා.. ඒත් සංවිධායක මණ්ඩලය පිටු භාගෙක ඇඩ් එකක් දාලා තිබ්බා.. උන්ට බැන බැන ඒකට 1000.00ක් දුන්නා... මුලදී ග්‍රවුන්ඩ් එකක් නැතුව සංවිධායක මණ්ඩලය පොඩ්ඩක් හිර වුනා.. ඒ වෙලාවේ තමයි ප්‍රදීප් මල්ලි මට කතා කලේ... මමත් ඒ වෙනුවෙන් ටිකක් මහන්සි වුනා.. ඒත් අපිට සුදුසු තැනක් හම්බ වුනේ නෑ.. ඒ වෙලාවම තමයි මගේ ඉතාම ලඟ මිත්‍රයෙක් වෙච්ච තරුණ සේවා සභාවේ ක්‍රියාකාරී අධ්‍යක්ශ මිලින්ද රාජපක්ශව මතක් වුනේ.. දුරකථන ඇමතුම පහත පරිදියි..
මිල්ලා.... මට පොඩි උදව්වක් ඕන...
කියන්න අභීත අයියේ... මොකෝ සීන් එක...
මචන් අපෙ අවුරුදු උත්සවයක් තියෙනවා... ඒකට යූත් එකේ පිට්ටනිය ඕන.. උඹලගේ ස්පොන්සර්ශිප් එකෙන් ඒක අරන් දියන් අපිට...
කවද්ද අභීත අයියේ දවස...
අප්‍රේල් 22..
හරි.. උඹ වැඩේ වුනා කියලා හිතා ගන්න අභීත අයියේ... මට එ-මේල් එකක් දෙන්න රික්වෙස්ට් එකක් විදිහට..
එල.. තැන්ක් යූ මිල්ලා....
ඔන්න ඔහොමයි ඒ ප්‍රශ්නේ විසදුනේ... එක කෝල් එකකින්, දවසට රුපියල් 33000.00ක් අය කරන ක්‍රීඩා පිටිය අපට ලබා දීමටත් ඒ වගේම ඊට අවශ්‍ය සියළු අවශ්‍යතා ලබා දීමටත් ප්‍රධාන ආරධිතයා ලෙස එම අව්ස්ථාවට සහභාගී වීමත් යන කරුනු වලට ජාතික තරුණ සේවා සභාවේ මිලින්ද රාජපක්ෂ මැතිතුමාට ඉතාම ස්තූතිවන්ත වන අතර ඒ සම්හන්ධ උපදේශකත්වය ලබා දුන් ජාතික තරුණ සේවා සභාවේ සභාපති ලලිත් පියුම් පෙරෙරා මැතිතුමාටද ගෞරව පූර්වක ස්තූතිය පුද කරනවා...
ඉතින් ක්‍රීඩා පිටියෙන් පස්සේ මාව ඕන වුනේ කඹේටනේ... ඒකත් සපයලා දුන්නා.. ඇනෝ ඇවිදින් මට බනින සමහරු මගේ කඹේ හති දාගෙන ඇඳපු හැටි මම උපේක්ෂා සිතින් බලාගෙන හිටියා.. අභීතයා සම්භන්ධ වෙනවානම් අපි ඕකට එන්නේ නෑ කියපු අය එදා ඇවිල්ලා උඩ පැනපු හැටිත් මම උපේක්ශාවෙන් බලාගෙන හිටියා.. ඒ විතරක් නෙවෙයි... මට එක එක අතවර කරනවා කියලා පාරම් බාපු සමහරු මට මූණවත් නොදී පැත්තකට වෙලා ඉන්නවා දැකපු මට, උන් ගැන දුකත් හිතුනා...
කොහොම වුනත් මෙවර සයිබර් සැණකෙලිය හොඳින් ඉවර වුනා.. සුපුරුදු පශ්චාත් කටයුතුත් කොට්ටාව කැසබ ලංකා එකේදි පැවැත්වුනා.. ඒක ගැන නම් කතා කරලා වැඩක් නෑ... මම දැක්ක අවුරුදු උත්සවය ඔච්චරයි... අන්තිමට කාරණා තුනක් ගැන කියන්න ඕන...
1. කබ්බෝ නරක නෑ... එයාලා හරිම අහිංසක සමණල ලමයි ටිකක්...... ප්‍රදීප්, ගයාන් වගේ උන් එතනින් බැබලිය යුතු චරිත.....
2. බ්ලොග් ලියන පරණ උන් අභීතයාත් එක්ක තරහයි කියපු අයට එදා දවසෙදි එහි සැබෑ තත්ත්වය දැකගන්නට ලැබෙන්න ඇති... මට එක එක ඒවා කරනවා කියපු අයට පුළුවන් වුනේ මගේ හෙල්මට් එක හන්ගලා පොඩි සිඟිති ආතල් එකක් ගන්න විතරයි...
3. මේක තමයි වැදගත්.. මෙවර සමාජ සත්කාර්‍යය උදෙසා තිබෙන මුදල මදි කියන එක තමයි මගේ පෞද්ගලික මතය... එයටත් මොකක් හරි වැඩ පිලිවෙලක් අවැසි වෙනවා.. ඒකට දරුවනේ දැන්ම ඉදන් පෙළ ගැහියල්ලා...
එහෙනම් මගේ කථාව මෙයින් අවසානයි... අවශ්‍ය අයගෙන් අහන්න ඕන එක ප්‍රශ්ණයක් විතරක් මම අහලා යන්නම්....
කෝ... දැන් උඹලා මට කලාද?
