මේකට තියෙන්නේ ඉතා සරල උත්තරයක්..
කොයි බිරිඳද තමන්ගේ මිනිහා බොනවට කැමති..
ඉතින් බීලා ආපු දවසට ගෙදර තියෙන අඬහැරවල නිමක් නෑ ගොඩාක් ස්වාමිපුරුශයන්ට.. ගොඩාක් ස්වාමි පුරුෂයෝ බිරිඳගේ චුරු චුරුව අහන්න බැරි නිසාම කසාඳ බැන්ද ගමන් බීම නවත්තනවා... ඇයි බොන එක නැවැත්තුවේ කියලා බිරිඳ අහපුහාම...
"ඔයාට තියෙන ආදරේට අනේ මම බොන එක නැවැත්තුවේ.."
කියලා තව ලකුණකුත් දාගන්නවා.. ඔන්න ඔහොමයි රටේ තත්වේ... බීපු ස්වාමි පුරුශයොයි නොබීපු බිරිඳයි අතර ඇති වෙන නොහොඳ නෝක්කඩු ගොඩාක් සාමන්‍ය සිදුවීමක්.. ඔය දේ මටත් පොදුයි.. ඒත් මම ඉතා කලාතුරකින් මත්පැන් පානය කරන ගොඩට අයිති වෙන නිසා, එච්චර නෙවෙයි කොහොමත් අවුලක් වෙලා නෑ තවම...
අද ඉතින් කියන්න යන්නේ ඒ වගේ සිදුවීම් කිහිපයක්.. අද මේ කතාවේ ප්‍රධාන චරිත තුන හමුවෙලා සොඳුරු මොහොතක් ගත කල නිසා මේ අතීත සිද්ධි මතක් උනා.. වටේ නොයා පඳුරු නොතලා කථාවට යමු නේද?
ධනායි මායි සමුද්‍රයි කියන්නේ පාසැල් කාලයේ ඉඳලම යාළුවෝ.. එක ශිෂ්‍ය නායක මණ්ඩලයේ සිටීම නිසා ඒ බැඳීම දෙගුන තෙගුන වුනා.. ජ්‍යෙෂ්ඨ ශිෂ්‍ය නායකයෝ වෙද්දි, ධනෙයා ප්‍රධාන ශිෂ්‍ය නායකයා වුනා.. ඉතින් ඌ යටතේ අපිත් වැඩ කරගෙන ගියා.. මේ ටික සහ ඉදිරියේ ටික මම කියන්නේ අපි තුන්දෙනා ගැන කියවන ඔයාලට වටහා ගැනීම පිණිස.. ධනෙයා අපි ගන්න ආතල්ම ගත්තේ හරිම මොලේ ඇති විදිහට.. ඌත් කරන්න තියෙන ඔක්කොම නොසන්ඩාලකම් ටික කලා.. ඒත් කවදාවත් මාට්ටු වුනේ නෑ.. සමුවයි මමයි එහෙම නෑ.. උපරිම ආතල් අරගෙන හත්පොලේ ගා ගෙන තමයි වැඩ කලේ.. මොනව වුනත්, වෙන්න තිබ්බත් අපිට ඒකේ වගක් තිබ්බේ නෑ.. අද ධනෙයා රජයේ ප්‍රධාන බැංකුවක නීතිමය පැත්තේ ටිකක් තදයෙක්.. සමුද්‍ර පුද්ගලික ආයතනයක විධායක නිළධාරියෙක්.. මම ගැන ඉතින් ඔයාල දන්නවනේ.. පාසැල් ජීවිතෙන් පස්සේ අපි තුන් දෙනාම එක බෝඩිමේ හිටියේ.. එකම කාලෙක විවාහ උනේ.. ඒත් අද මුණ ගැහුනේ අවුරුදු 2කට විතර පස්සේ.. හරි දැන් කථාව..
අපි තුන් දෙනා එකට ඉන්නකොට පොඩි මධුවිතකින් දෙතොල තෙමන්න අපි අමතක කලේ නෑ.. විවාහයෙන් පස්සේ උනත් අපි ඒ පුරුද්ද අත ඇරියේ නෑ.. මමයි රන්ජුයි විවාහයෙන් පස්සේ පුංචි ඇනෙක්ස් එකක පදිංචි වුනා.. මට කලින් ධනෙයා විවාහ වෙලා හිටියේ.. ඉතින් මමයි රංජුයි කතා වුනා මුන් ටිකට පොඩි සාදයක් පවත්වන්න අපේ ඇනෙක්ස් එකේ.. සාදයට පස් දෙනයි.. කෑම බීම අපිත් ගොඩාක් ගෙනත් තිබ්බා.. මුන් තුන් දෙනත් තව ගෙනත් තිබ්බා.. ඊට අමතරව මුන් දෙන්නා අපි ප්‍රියකරනම වර්ගයේ මත් පැන් බෝතලේකුත් අරගෙන ආවා.. එයාලට බැරි වෙලාවත් බැරි වුනොත් කියලා, මමත් ඒ වර්ගෙන්ම භාගයක් ගෙනත් තිබ්බේ.. දැන් සාදය යනවා.. නොයෙකුත් විහිළු තහළු, අනාගත ජීවිත සැලසුම්, මඩ ගහ ගැනීම් ආදී විවිධ මාතෘකා ඔස්සේ කථාව යද්දි කෑම වර්ගත් එක එක මේසෙට ආවා.. නිසි වෙලාව එද්දි අර බෝතලෙත් ආව අනෙක් විච්චූරණ ටිකත් එක්ක... ධනෙයගේ බිරිඳගේ මූණ ඇබුල් වුනත් අපට විරුද්ධ වෙලා තේරුමක් නැති නිසා කට පියාගෙන හිටියා ඔන්න ඔහේ... බෝතලේ භාගේ සීමාව පනිද්දි ඔන්න ධනෙයගේ බිරිඳගේ කමෙන්ට් ටික ටික මතු වෙනවා...
මේ ඇති නේද දැන් බීවා....
දැන් නම් මෙයාලට හොඳටම වෙරි වගේ.. නේද රංජුලා...
ඔහොම බොන්න එපා මනුස්සයෝ...
අපි තුන් දෙනාගේ කටවලුත් ටිකක් හොඳ නිසා උන්ඩ ටික වලකාගෙන බෝතලේම හිස් වුනා... මේ ඊට පස්සේ අපේ වචන...
අභියා.. මදි වගේ නේද?
තව භාගයක් නම් තියෙනවා.. ඔන්න ඔහෙ එකත් ගහමුද?
අනේ ගෙනෙන් බන්.. මොකෝ අපි හැමදාම බොනවයැ..?
හිටහන් මන් අරන් එන්නම්..
ඒ එක්කම ධනෙයගේ බිරිඳගේ කට...
මේ බීවා ඇති දැන් ඔයාලා...
මොකටද ඔහොම බොන්නේ...
ඔය බීපු ටික ඇතිනේ....
වැඩේ ටිකක් නැගලා යනවා... මම කොහොම හරි භාගේ ගෙනත් තිබ්බා මේසේ උඩින්... තිබ්බ ගමන් ධනෙයගේ බිරිඳ ඒක උදුරගෙන දිව්ව කුස්සියට...
අපි ඉතින් සීරියස් ගත්තෙ නෑ...
ඒත් පරක්කුයි කියලා දැනෙද්දි අපිත් දිව්ව මොකද මේ කරන්නේ බලන්න.. අපේ පපුව සීතල වෙලා ගියා දැක්ක දසුනට.. අනේ අර භාගේ හච හච ගාලා මෙයා සින්ක් එකට හලනවා... අයියෝ සල්ලි කියලා හිතුනා.. ඒ වෙලාවේ නිකන් දුකයි වගේ දැනුනත් මදි නොවුන නිසයි හලපු එකත් සාධාරන නිසත් අපි ඒක විහිලුවෙන්ම අමතක කරලා දැම්මා..
අද මුණ ගැහුනම ධනෙයා අළුත් ආරන්චියක් කීවා..
මම බොන එක නැවැත්තුවා මචන්... දැන් අවුරුද්දක් විතර ඇති..
මගෙයි සමුවගෙයි දෙන්නගෙම කටින් එක පාරටම පැන්නේ එකම වාක්‍යයක්..
ඔව් ඉතින් සල්ලි දීලා ගෙනත් සින්ක් එකට හලනවට වඩා ඒක හොඳයි මචන්...
ධනෙයගේ බිරින්ඳගේ මූන ලැජ්ජවෙන් පිරෙනවා මම ඇහේ කොනින් දැක්කා...
දෙවෙනි කථාවට ඉඩ මදි වගේ... ඒක දාන්නම් පස්සේ.. තව දවස් දෙකක් දෙන්නකො....
ප.ලි. :ඔය උඩ පින්තූරේ තියෙන්නේ අපි ඒ කාලෙ ආසම බ්‍රෑන්ඩ් එක තමයි...
