ඔන්න ඉතින් අවුරුදු වලින්ම තිස් දෙකක් ජීවත් උනා කියන්නේ.... II කොටස

ජීවිත මැරතන් එකේ තිස් දෙවෙනි කණුව පහු කරලා තිස්තුන්වෙනි අවුරුද්ද ගෙවන්න පට ගත්ත එකේ දෙවෙනි කොටස තමයි දැන් ලියන්න යන්නෙ... උදේ ඉදන් සුබ පැතුම් වැහි වැහැලා..... මූණුපොතෙ බිත්තිය පිරිලා... කලින් පෝස්ට් එකෙත් සුභ පැතුම් පිරිලා... මේකටත් එහෙම වෙයි.... ඉතින් සුභ පැතූ හා පතන හැමෝටම අනේක වාරයක් ස්තූතියි. ඉතින් අවුරුදු තිස් දෙකක අතීතාවර්ජනය ඇතුලේ පාසැල් දිවිය ලඟට එනකම්ම ඉවර කලානෙ.. දැන් එතැන් සිට......


පාසලේන් අයින් උන ගමන් මම ආවේ NIBM එකට... විශ්ව විද්‍යාලයකට යන්න සුදුසුකම් නැති උන නිසා... තිබ්බනම් තමයි පුදුමෙ කරපු වැඩවල හැටියට... දෙවි පිහිටෙන් තමයි උසස් අධ්‍යාපනය හදාරන්න හැකි ගානටත් පාස් උනේ... ඔහොම ඉන්නකොට රජයේ රස්සාවක් ලැබුනානේ.. ඒ තමයි විද්‍යා හා තාක්ෂණ අමාත්‍යාංශේ ලිපිකරු තනතුරක්.. දැන් කියන්නේ කළමණාකාර සහකාර කියලනේ.. ඒ කාලේ පඩිය 3990.00 බෝඩිමට 1750යි... ගත්ත ගමන් ඉවරයි.... සොදුරු සිත ලියන වත් එහෙමත් මාත් එක්කමයි පත්වීම් ගත්තෙ මම හිතන විදිහට... එතන අවුරුදු  7ක් ඉදලා ආවේ විභාග දෙපාර්තමේන්තුවට..... එතනත් අවුරුදු තුනක්ම ඉදලා තමයි රජයේ සේවයට සමු දුන්නේ.... ඒ කියන්නේ මගේ සංචාරක ව්‍යාපාරය පටන් ගත්තේ.... වර්තමානය වෙනකොට දෙන්නෙකුට රැකියා දෙන්න තරම් සාර්ථකත්වයට පත් වෙලා තියෙනවා බුදු සරණින්..... වෘත්තීය ජීවිතේ මගේ හිතේ ලොකු බලාපොරොත්තු නෑ.... එදිනෙදා කාලා ඇදලා ජොලියෙ සැනසීමෙන් ඉන්න පුළුවන් උනොත් ඒ ප්‍රමාණවත්. 


ජීවිතේ පුද්ගලික පැත්තත් මෙච්චර කාලයක් වැඩි කරදරයක් නැතුව ගෙවිලා තියෙනවා... නිසි කලට අවශ්‍ය දේවල් කරගෙන නිසි විදිහට ජීවත් වෙනවා කියල තමයි හිතෙන්නේ.. විවාහ වෙලා දරුවො හදාගෙන අපූරුවට ගෙවෙන ජීවිතේ සංකීර්ණ වෙනවා දැන් මේ ව්‍යාපාරෙත් එක්ක.. ඒකට ඉක්මනට පිළියමක් කරන්න වෙනවා... එදා මෙදා තුර මගේ ජීවිතයේ ලැබිච්ච හොඳම තෑග්ග, ඒ කියන්නේ මගේ බිරිඳ රංජුලා මට දෙන්නේ අරුම පුදුම සහයොගයක්... දැන හැඳින අවුරුදු හයකට කිට්ටු වෙන්න කාලයක් ගෙවිලා තිබ්බත් කිසිඳු අඬ දබරයකින් තොරව මැසිවිලිවලින් තොරව ගෙවන මේ ජීවිතේ මට අති විශාල මානසික සහනයක්.... අපි දෙන්නට ලැබුනු තෑග්ග අපේ පොඩි මෑන් මින්හස්.... පොර තමයි මාව වගකීමකින් හිතන්න පුරුදු කලේ.. මේ දවස්වල අත් ට්‍රැක්ටරයක් වගේ... පුටුවක් යටින් ගිහින් ඇඳක් යටින් මතු වෙන්නේ.... ඉතාමත් සතුටින් ගෙවන මේ ජීවිතේ ඉදිරියටත් මෙහෙමම පවතීවි... 



ඊලඟට යාළුවෝ... අද වෙනතුරු කිසිම යාළුවෙක් මාත් එක්ක තරහා වෙලා නෑ.... මගේ යාළුවෝ ප්‍රධාන වශයෙන් කොටස් කිහිපයකට බෙදන්න පුළුවන්. පාසැල් කාලයේ යාළුවෝ, බාලදක්ෂ යාළුවෝ, ශිෂ්‍ය නායක යාළුවෝ, රැකියා යාළුවෝ, ව්‍යාපාර යාළුවෝ සහ අලුත්ම කොටස බ්ලොග් යාළුවෝ.... මගේ ජීවිතය සාර්ථක කරගන්න යාළුවන්ගෙන් ලැබෙන්නෙ පුදුමාකාර සහයෝගයක්.. මම එහෙම කිව්වේ අදටත් මගෙ ව්‍යාපාරයේ කරන කටයුතු වලින් 70%ක් විතරම එන්නේ මගේ යාළුවො මාර්ගයෙන්.. උඹලා වගේ යාළුවෝ ලැබෙන්න මම පිං කරලා ඇති මචන්....


ඉතින් ඔච්චර තමයි.... මේ ගෙව්වා වගේම බොහොම සරල සුගම ජීවිතයක් විඳින්න තමයි බලාපොරොත්තු වෙන්නේ ඉදිරියටත්..... බලමු නේද? ජීවිතේ මොන පැත්තට පෙරලෙයිද දන්නේ නෑනේ..... ඕන හිස්තැනක් දෙකක් පණහයි කියලා පාඩුවේ ජීවත් වෙනවා....


ප.ලි. ඔක්කොම එහෙනම් අවුරුදු උත්සවේදි මුණ ගැසෙමු.....  කාර්ය බහුල ජීවිතෙන් මිදිලා ටිකක් හිනාවෙලා යන්න එන්න අප්‍රේල් තුන් වෙනිදා උදේ 9.30 වෙද්දි හෙන්රි පේද්‍රිස් ක්‍රීඩාංගනේට. තවමත්ලියාපදිංචි උනේ නැත්නම් මේන්න මෙතනින් ගිහින් ලියාපදිංචි වෙන්න.