මඩ ගැසීම නවතමි.. ඒත් ඉතින් කොහොමද එහෙම කරන්නේ..... දමින්ද මල්ලිගේ කථා ටිකත් කියන්න ඕනනේ......

ගිය සතියේ මම, මගේ ලෝකය ලියන රංග එහෙම නැත්නම් අසේල ගැන ලියපු ලිපියෙන් පස්සේ මිනිහා බොහෝම සිත් වේදනාවෙන් ඉන්නේ.. අඩුම ගානේ ඒ පෝස්ට් එක දැක්කා නොදැක්කා ගානට තමයි ඉන්නේ.... වෙනද මගේ පෝස්ට්වලට උඩ පැනගෙන කමෙන්ට් දාපු අසේල අයියා ඒ පෝස්ට් එක විතරක් දැක්කද නොදැක්කද කියලවත් හිතා ගන්න බෑ...ඒත් ඉතින් අසේල අයියගේ ඊයේ පෝස්ට් එක බැළුවම මට හිතුනා ඒ අයියා මේක බලලා කියලා.... ඉතින් මේ වගේ හේතු නිසා මට හිතුනා ආයෙ කිසිවෙකුට මඩ ගැසීම මේ බ්ලොග් එක හරහා නොකරමි කියලා.... ඔන්න ඔය වෙලාවේ තමයි අපේ දමින්ද මල්ලි මගේ කාර්යාලය පැත්තේ ඇවිත් තමන්ගේ අතීත කතා ටිකක් මට මතක් කරලම දීලා ගියේ.. ඉතින් කොහොමද මේවා ටයිප් නොකර ඉන්නේ.. අනිත් පැත්තට ඉතින් මඩක් නැති හිනාවත් දුර්ලභයි නොවැ..ඒක නිසා දමින්දගේ කතා ටිකත් ඔන්න ඔහෙ ලියලා දානවා කියලා හිතුවා.....


මම දන්නවා.... දැන් ඔයාලට ප්‍රශ්ණේ තියෙන්නේ කවුද මේ දමින්ද කියලනේ.... මෙයත් මාත් එක්ක ඉස්කෝලෙ බාලදක්ෂ කරපු මල්ලි කෙනෙක්... අර කලින් කතා සීරීස් එකකම හිටපු ජීවන්ත මල්ලි වගේ මෙයත් මගෙම මල්ලි කෙනෙක් වගේ... දුකට සැපට නිතර ඉන්න කොල්ලෙක්..ඒත් මඩක් ගහන්න තියෙනවනම් කොච්චර දුකට සැපට හිටියත් මොකද නේද? අර හෝටල් ගානේ එක්ක ගිහින් නිකන් කන්න බොන්න දීලා වෙරි වැඩි උනහම ගෙවල්වලටත් ගිහින් දාන අයියලාත් අපිට මෙහෙම සලකනකොට... නැද්ද මම අහන්නේ හා.......? හික් හික්...



කතා දෙකක් එක පාර දාන්නම්... නැත්නම් මට ලියන්න වෙන්නෙ මෙයා ගැන විතරයි.... දමින්දගේ පළවෙනි කතාව බොන කතාවක්..... 


තැන කුලියාපිටියේ නගරයේ තියෙන ප්‍රසිද්ධ මිශ්‍ර පාසැලක්.... මම අර රජයේ අමාත්‍යාංශෙක වැඩ කරන කාලේ අදාල අමාත්‍යාංශයෙන් සංවිධානය කරපු ප්‍රදර්ශනයක් සහ සැනකෙලියක් තිබ්බා.... අපි ඒකෙ රාජකාරි කරන අතරෙම දමින්ද මල්ලිලා ප්‍රදර්ශන කුටියක් කලා පරිසර හිතකාමීත්වය ගැන... හවසට මම කාර්යාල හිතවතුන් එක්ක පොඩි අඩියක් ගහන්න සෙට් වෙනවා... දමින්දත් ඉතින් ඕකට සෙට් වෙනවා... ඒත් දමින්ද අපේ කර්යාලවල ඉන්න මිනිස්සු තරම්ම බොන්න පුරුදු මිනිහෙක් නෙවෙයි..අදටත් එහෙමයි... ඉතින් අර ගල් අරක්කු කියන එක පානය නොකර අපි දෙන්නා ජින් කියලා බීමක් ගෙන්න ගත්තා... මූ ගැන දන්න නිසා දෙන්නටම ගෙනාවෙ කාල්ක් විතර.... ඒක බීලා පොඩි කික් එක ආවට පස්සේ මුට දැන් තවත් බොන්න හිත.... අර කාර්යාල මිතුරන් ගෙනාපු ගල් බෝතල් කිහිපයෙනුත් සට සට ගාල නැමුවා... මට තේරෙනවා මූට හොඳ ගනන්...ඒ අතරෙ අපි පොඩි කතාවකුත් දාගෙන ඉද්දි ගෑනු ලමයෙක් ගැනත් කිය වුනා.... ඒ ඉනෝකා කියලා අපේ කාර්යාලයේ වැඩ කරපු පොඩි ගැහැනු දැරිවියක්..දමින්ද දැකලා තිබුනෙත් එක දවසයි.... ඉතින් ඔහොම කතා කරලා බීමත් බීලා අපි සංගීත සංදර්ශනේ බලන්න ඇවිත් පඩි පෙලක උඩම පඩියේ ඉද ගත්තා....



ටිකකින් මට පේනවා කොල්ල බම්ප් වෙනවා වගේ.. මට තේරුනා මෙයා කාපු බීපුවා කටින්ම එලියට දාන්න හදන්නේ කියලා.... මෙයා ඒක එවෙලේ දැම්මානම් පහල පඩිවල හිටපු ඔක්කොගෙන්ම කන්නයි වෙන්නේ අමතක නොවෙන්න.. මම පට් ගාලා මිනිහාව වත්තන් කරගෙන පැත්තකට ගියා.... ගියා කිව්වට යන්න ලැබුනේ නෑ.... එත්නම තිබුනු අන්දර වැටට අමුතුම පැහැයක් එක් කරන්න ඔහු සමත් වුනා.... ඊට පස්සේ අදාල විදුහලේ ප්‍රධාන ශාලාවේ කොරිඩෝව දිගේ මම දමින්දව එක්ක ගියේ ඔවුන්ගේ වෙළඳ කුටිය දිහාවට.... ප්‍රධාන ශාලාවේ ප්‍රධාන දොරටුව ඉස්සරහත් දමින්ද, අපූරු පා පිස්සක් නිර්මානය කලේ කටින්මයි... උපයෝගී කර ගත්තෙ ඒ වෙලාවේ ඔහුගේ බඩේ තිබුන දේවල්.. බලන්න ලස්සනේ බෑ.. පාට පාට.....


අන්තිමට ඉතින් ඔවුන්ගේ කුටියට යද්දි දොර වහලා.... දැන් දමියාට තියෙන අමාරුවට කකුල් දෙක අස්සෙ ඔළුව ගහගෙන බිම ඉඳගෙනම දානවා.... මම ඉතින් පිට අත ගගා මිනිහගේ තනිවට ඉන්නවා..ඒ අතරේ අපි දෙන්නගේ දෙබස මෙහෙමයි......


දමියා...


ම්ම්ම්ම්ම්........


මොකෝ බන් මෙච්චර බිව්වේ.....


දැ.. දැ.. දැක්ක්ක්කේ න්න්න්නෑ..අයියේ......ද් දවස්.සටම.. ඕ........ක්....


මොකක්ද බන් දැක්කෙ නැත්තේ...


අර..ක්..ක්... කෙල්ල්ල්ල්ල්ල්ල කෙල්ල බ්..බන්...  ඕ...ක්.....


මේ මොන හතර බීරි කථාවක්ද? මට පිස්සු වගේ... ඇයි මූට මම දන්න කාලෙක කෙල්ලෙක් ඉඳල නෑ.....


මොන කෙල්ලද බන්... මම නොදන්න...


ඇයි බ්..බන්.. ඉන්.. නෝක්.... ඉනෝකා බන්.....


කිරි අප්පට බල්ලො පැනපි.. මූ බීලා තියෙන්නේ ජීවිතේටම එක පාරක් දැක්කෙ නැති කෙල්ලෙක් අද දැක්කෙ නෑ කියලනේ.. මේ සිද්ධිය නිසා කොල්ල අදටත් බයිට්....



දෙවෙනි කථාවත් ඒකෙම දෙවෙනි කොටසෙමයි... දමින්ද සහ පිරිස නිදාගත්තේ කුටිය ඇතුලෙ ගහපු කූඩාරමක... ඇතුලේ කොට්ට මෙට්ට ඔක්කොම තිබ්බා... ඉතින් මිනිහා එදා අර බැරි බැරි ගාතේ කූඩාරම ඇතුලට රිංගවලා මමත් ඉතින් මිනිහගේ තනියට ඒකෙම නිදා ගත්තා... මම පහුවදා උදේම නැගිටලා යනකොට මිනිහවත් අවදි කරලා ගියේ... ඒත් මනුස්සයා නැගිටලා තියෙන්නෙ පරක්කු වෙලා... කොහොමහරි මිනිහා ඇඳුම් අඳින්න කූඩාරම ඇතුලට ගිහින් එලියට එන ටිකට අදාල පාසලෙන් ඒ කුටියේ කටයුතු සඳහා ලබාදුන්න ගෑණු ලමයි දෙන්නෙකුත් ඇවිත්.. ඒ වෙලාවෙම තමයි මිනිහට මොකද වෙලා තියෙන්නෙ බලන්න මමත් එතනට ආවේ... දැන් නංගිලයි මගෙයි අතරෙ කතාබහා මෙහෙමයි යන්නේ....


ආ...අභීත අයියේ ගුඩ් මෝනින්ග්...


ගුඩ් මෝනින්ග් නංගි.. මොකද මේ එලියේ..... කෝ දමින්ද අයියා නැද්ද?


අනේ මන්දා අයියේ දමින්ද අයියා ටෙන්ට් එක ඇතුලේ වින්කලයක් දාලද කොහෙද? (කැකිරි සිනා)


අහ්.. ඒ මොකද?


දන්නේ නෑ..ඒක ඇතුලෙන් හුලං ගහන සද්දයක් එනවා... මොනවා කරනවද දන්නේ නැති නිසා අපි ඇතුලට ගියේ නෑ....


ඒ පාර මොන හෙන ගෙඩියක්ද කියලා මම ගියා බලන්න.. බලපුහාම මූ මුගේ සුවඳ විලවුන් බෝතලේ අරගෙන දෙනවා මුළු ටෙන්ට් එකෙ හැමතැනටම.. නැත්නම් කෙල්ලන්ට වමනේ ගඳ නෝන්ඩි වෙනවනේ....


අදටත් දමියා සුවඳ විලවුන් බෝතලයක් අපි ඉන්න තැන අතට ගත්තොත් ඉතින් බඩුම තමයි.......  


ප.ලි. - ස්තූතියි දමියා... උඹෙන් ඒ ලබපු කටු කෑමේ පන්නරයෙන් මම ගිය මාර්තු මාසෙත් ඒ වගේ සිදුවීමකට නොබියව මුහුන දුන්නා....