ඔබ ව්‍යාපාරිකයෙක්නම් නෑදෑ හිතවත්කම් සියල්ල අමතක කරන්න... අංක 3 කොටස.

මේ ලිපිය මම ලියුවේ ගොඩාක් අයට පාඩමක් ඉගෙන ගැනීමේ අදහසින්... මේක විතරක් කියවලා වැඩක් නැති නිසා ගිහින් මේ සීරීස් එකේ පළවෙනි ලිපිය මෙතනිනුත් දෙවෙනි ලිපිය මෙතනිනුත් කියවලා එන්න... ඉතින් අපි අවසන් කොටස නැවැත්තුවේ සෙනසුරාදා දවල් මගෙ අතිජාත මිත්‍රයා සල්ලි අරන් එනකන් නේ..... ඒත් ඔන්න ආවේ නෑ.... නමුත් මට තරහා ගිහින් කරපු තර්ජන හමුවේ වාහනේ විතරක් රෑ එවලා තිබුනා... මට කරන්න දෙයක් නැතිකමටම මම කාර් එක පදවන් ආපු එයාගේ යහළුවත් එක්ක මහ රෑම ගියා මේ මනුස්සයාගේ ගෙදර.. යද්දි ගෙදර නෑ.. හිටියේ ඔහුගේ අම්මයි අක්කයි විතරයි.. මම විස්තරේ කියද්දි තමයි එයාගේ පවුලේ කට්ටිය දන්නේ මේ කාර් එක ඔහුගේ නෙවෙයි කියලා... මෙච්චර කල මිනිහා ගෙදර අයට කියලා තිබිලා තියෙන්නේ කාර් එක මිනිහගේ කියලා... ඉතින් මම ඔහොම කතා කරලා ආවා....


ඒත් සල්ලි දෙයි කියලා මම බලාගෙන ඉන්නවා.. මිනිහත් නෑ.. සල්ලිත් නෑ... ඉදලා හිටලා එස්එම්එස් එකක් එනවා අයියේ මම සල්ලි දෙනවා කියලා... කොහොමහරි ඊලඟ බදාදාත් උදා වුනා.. මෙන්න පොලිස් මාමලා දෙන්නෙක් ආවා අපේ ගෙදර... කොළ කෑල්ලකුත් දුන්නා... ඒකෙ තිබ්බේ අහවල් පුද්ගලයා විසින් ඔබට විරුද්ධව අහවල් පොලිසියේ පැමිනිල්ලක් කරලා තියෙනවා... ඒ නිසා සෙනසුරාදා උදේ 9ට අහවල් පොලිසියට වාර්ථා කරන්න කියලා....


හත් දෙයියනේ... මූ මටම පොල්ල තියලා මට විරුද්ධව පොලිසියේ පැමිණිල්ලකුත් දාලා.....


කොහොමහරි සිකුරාදා දුමී අයියලාගේ ගෙදර තිබ්බ පැදුරු පාටියෙනුත් කලින් ගිහින් සෙනසුරාදා උදේ මමයි බිරිදයි පොලිසියටත් ගියා... පොලීසියයි අපියි අතර ඇතිවෙච්ච දෙබස මෙන්න. ඉස්සෙල්ලාම මගෙන් තමයි අහන්නේ....


දැන් තමුන් මේ පුද්ගලයාට සල්ලි දෙන්න එකඟද?


මම මොකටද සල්ලි දෙන්නේ? මෙයානේ මට සල්ලි දෙන්න තියෙන්නේ....


එතකොට තමුන්ද මේකේ පැමිණිළි කරු....


නෑ. මම නෙවෙයි... මෙයා මට සල්ලි දෙන්න තියෙනවා.. මෙයාම පැමිණිල්ලත් කරලා තියෙනවා....


ඇත්තද මේ කියන්නේ.... තමුන් මොකටද මේ පැමිණිල්ල දැම්මේ... 


බලපුහාම මිනිහා පැමිණිල්ල දාලා තියෙන්නේ මම පොරට මරණ තර්ජන කරනවා කියලා... මම පෙන්නපු අගරු චෙක් පිටපත් දැක්කම පොලිස් මහත්තුරුන්ටත් වැඩේ තේරුනා.. දැන් කොහොමහරි මිනිහා පැමිනිල්ල ඉල්ලා අස් කර ගත්තා ඊට දවස් දෙකකට පස්සේ මට සල්ලි ගෙවනවා කියලා... ඒකත් භාගයයි.. ඉතිරි ටික තවත් මාස දෙකකින් ගෙවනවා කියලා.....


මමත් මිනිහත් එක්ක හොඳින් කතා කරලා එදා ගෙදර ආවා....


ඊටත් දවස් තුනකට පස්සේ ආයෙත් කෝල් එකක් ආවා... ඒ පොලිසියෙන්....


අභීත මහත්තයෝ.. හෙට උදේ ආයෙත් පොලිසියට එන්නකො.. මේක බේරුමක් කරගන්න.. මේ මනුස්සයා ආයෙත් පැමිනිල්ලක් දාන්න ඇවිත්....


ඔන්න බදාදා ආයෙත් ගියා....


මිනිහා ගෙවන්න තියෙන්නෙ භාගයයි..ඕනනම් ඒක දෙන්නම්.. නැත්නම් නඩු දාන්න කියලා මිනිහා මිනිහාගේ ගොඩ පෙරකදෝරුවෙකුත් අරන් ඇවිත් දැන් හෙන පොරේ.... පොලීසියෙන් ඇහුවා මොකද කරන්නේ කියලා.. නඩු කිව්වොත් මීට වඩා පාඩු වෙන නිසා මම මෙහෙම කිව්වා.....


හරි දෙන්න කැමති කීය හරි දෙන්න.. හැබැයි පොලිස් පොතේ ලියන්න මීට පස්සේ අපි දෙගොල්ල අතරේ කිසිම ව්‍යාපාරයක් කරන්නේ නෑ කියලා... 


මෙන්න මෙහෙම ඒ ප්‍රශ්ණය විසදුනේ 50%කට වඩා වැඩි පාඩුවක් සිදු කරමින්.. ඊට වඩා පාඩුව උනේ මගේ හිටපු පාසල් මිතුරෙකුත්, තවත් හොඳම යෙහෙලියකුත් මේ සම්භන්ධ සිදුවීම් නිසා නැති වෙච්ච එක. 


ප.ලි. මේ කාලයේ මම මානසිකව වගේම ආර්ථික අතිනුත් සෑහෙන්න පහලට ගියා.... ඒත් මට වැටෙන්න නොදී අත් වාරුව දුන්න මගේ බිරිඳ වගේම යහළුවෝ ගොඩාක් දෙනෙක් හිටියා... බ්ලොග් යහළුවොත් කිහිප දෙනෙක් හිටියා... ස්තූතියි හැමෝටම.... 


ප.ප.ලි. ඔබ ව්‍යාපාරිකයෙක් නම් නෑදෑ හිතවත්කම් අමතක කරන්න.. මම නම් මින් මතුවට ඕනෑම හිතවතෙකුට උදව් පෞද්ගලික මට්ටමින් පමණි. 


ප.ප.ප.ලි. ගමක කථා තියෙනවා ලියන්න.. කෙටියෙන් මේ සිද්ධිය ඉවර කලේ ඒකයි....