ටැබුයි, ඇනොනිමසුයි, කතන්දරයි එක්කෙනෙක්ද? අංක දෙක කොටස..

මේකේ පළවෙනි කොටස.. කියවපු නැති අය ඉන්නවද? එහෙනම් කියවලා එන්න මෙන්න මෙතනින්... මෙතනින් එහාට මම මෙහි දෙවෙනි කොටස කියන්න යන්නේ... ටැබූ, කතන්දර හා ඇනොනිමස් කියන්නේ මේ බ්ලොග් අවකාශය තුල කවුරු හෝ හමු උනාම අනිවාර්යයෙන්ම කතා කරන මාතෘකා තුනක්... මම මගෙ කලින් පෝස්ට් එකක්දි කියලා තියෙනවා වගේම බ්ලොග් කරුවන් අතර සිදු වූ සමාජ සේවා ව්‍යාපෘති, එක එක සුහද හමුවීම්, විද්වත් සාකච්ඡා, පැදුරු පාටි, හදිස්සියේ බොන්න සෙට් වීම්, ට්‍රිප් ආදී එකී මෙකී ගොඩාක් දේවල් වලට සහභාගී වෙලා තියෙනවා... ඒත් එක අවස්ථාවකදීවත් මේ වචන තුන කණට නොඇසී මම ඒ එක තැනකින්වත් පිටවෙලා නෑ.... මේ කියවුන ඕනෑම හමුවකදිම වැඩිපුරම කියවුන වාක්‍ය තුනක් තමයි මේ පහත තියෙන්නේ....


මේ වැඩේට පබ්ලිසිටියක්ද? කතන්දර වගේ ලින්ක් ගොඩාක් දාල ලියමු....


අඩෝ ටැබුවද? වැපානේ බන් ටැබූ ලියන්නේ.. ඌනේ නුවර පාරත් ලියන්නේ....


පරිස්සමින් කතා කරපියව්.. ඇනෝ බලාගෙන ඇති කොහෙ හරි ඉදන්.. අනික මේ රචියයි චමිලයයි ලසියයිත් ඉන්නව මෙතන.....


මේ හැම වාක්‍යයක්ම කවුරු විසින් කියවුනත් අන්තිමට උනේ අපි ටිකක් හිනා වුන එක විතරයි....  



ඒ වගේම මේ නම් කියවුන පුද්ගලයින් විසින් ඒ බ්ලොග් පිටු රචනා කරනවයි කියලා එතන කවුරුත් හිතුවෙත් නෑ.. ගොඩාක්ම විනෝදය සඳහා කියූවක් වූ අතර හිනාවකින් ඒ හැම දෙයක්ම අවසන් උනා... කොටින්ම කිසි දවසක මටවත් මේ තුන් දෙනා කවුද කියලා හොයන්න උවමනාවක් වෙලා තිබ්බේ නෑ... කතන්දරවනම් හමු වෙලා තිබුනනේ කලින්ම....


එහෙනම් මොන මගුලකටද ඕයි අර වගේ එකක් ලියුවේ....?


මේ සුභාශ් අයියා (දුකා) චැට් එකෙන් මගෙන් අහපු ප්‍රශ්ණේ... 


මෙන්න නිධාන කථාව.....


අපි පහුගිය දවසක රේල් පාර දිගේ පයින් ගියානේ.. ගමන ගැන විස්තර මගේ ලෝකයේ දාලා තිබ්බනේ... ඔය යන ගමන් බ්ලොග් හිට්ස් ගැන කතාවෙවී ගියා...  අපි තුන් දෙනාම හිට්ස් ගැන බලාගෙන බ්ලොග් ලියන අය නොවෙන බව කවුරුත් දන්නවනේ.... ඒත් අහස උසට හිට්සුත් තියෙනවනේ.... ඉතින් අපි කතාවුනා එක ලිපියක් හිට්ස් ටාර්ගට් කරලා ලියලා බලමුද කියලා... අපේ බ්ලොග් වලට ගොඩ වදින අයට අපි සිරා ටෝක් දුන්නොත් මමනම් පෞද්ගලිකව හිතුවේ වෙන පෝස්ට් වලට වඩා මේ මිනිස්සුන්ට හිනා යයි කියලා.... ගොඩාක් අය බිම පෙරලි පෙරලි හිනා වෙලා තිබුනත් ගොඩාක් අය සංකීර්ණ මාතෘකාවක් විදිහට ඒක අරගෙන තිබුනා.... මෙන්න ඒ පිළිබඳ සමාලෝචනය හා තවත් දේ....


කලිනුත් කිව්වා වගේ මේක හිට්ස් වැඩිවෙනවද කියලා බලපු තවත් එක පෝස්ට් එකක් විතරයි... හරියට නන්දා මාලිනීගේ "නාන්න නන් නාන්න නෝනා" වගේ... නමුත් එහි තිබ්බ කමෙන්ට්ස් කිහිපයක් අපේ බ්ලොග්ස් ලියන හැමෝම වෙනුවෙන් අරන් පෙන්නන්න මම කැමතියි....


කමෙන්ට් ගොඩක අද බ්ලොග් ලෝකයේ ඉන්න හොදම රචකයා අහවලා ලෙස තම තම නැන පමනින් අදහස් දක්වලා තිබා... මාරයාට, සදරුට, නලිනිට හොද අවස්ථාවක් ඒකෙන් හම්බෙලා තිබ්බ.... නමුත් මගේ අදහස ඒක සාපේක්ශයි කියලයී... මෙන්න මෙහෙම කමෙන්ට් එකක් නිසා මම හිතුවා හැමෝගෙම ශෛලීන් වෙනස් නිසා මේක තමයි ඇත්ත කියලා.... 


සදරුවා ලියන එව්වා ඌ ලස්සනට ලියනවා... ඒක වෙන කතවක්. ඒත් ටැබුවා කියන්නෙ ලව් කරප්වයි බූට් කාපුවයි ලියපු එකෙක් නෙමේ. ඔව්ව ලියල ටැබුවට ලං වෙන්ඩ ඔය එකෙකුටවත් බෑ. උඹලා නිකං මාරයට සදරුවට ලනුදීල උංව විනාස කරන්ඩ එපා.


ඇනෝ කෙනෙක් ලියපු ඉහත කමෙන්ට් එකේ අන්තිම වාක්‍යය විතරක් සැලකිල්ලට ගන්න... අනිත් ඒවා අදාල නෑ මම හිතන්නේ.... නලිනි හා මාරයා මේකෙන් වෙනස් වෙන්නෙ නෑ.. සඳරූත් වෙනස් වෙන්නෙ නැතිවෙයි... මොකද දෙන්නම් සරල මිනිස්සු... නමුත් සඳරූ වයසින් බාල නිසා ඔහුගේ ජනප්‍රියත්වය කෙසේ නඩත්තු කල යුතුද යන්න ගැන ඔහු තව පාරක් සිතිය යුතු බව මගේ අදහසයි.... 


සුජීව කොකාවලයින්ගේ කමෙන්ට් එක ගිහින් බලලා එන්න... මොකද ඒක දිග වැඩියි.. මගේ අදහස හරියටම වටහගෙන වෙන කෙනෙකුට කණ පුරවලා ගැහුවද කියලයි මට සැක මචන්....


තවත් එක දෙයක්... මේක චමිල, එහෙම නැත්නම් පිටස්තරයා මට දුන්න අවවාදයක්ද, එහෙම නැත්නම් මට ගහපු කණේ පාරක්ද කියලා හිතා ගන්න බෑ... ඒත් අලුතෙන් බ්ලොග් ලියන්න ආපු හැමෝටම ඉතාම වැදගත් වාක්‍යයක්... ලියන්නන් වාලේ බ්ලොග් ලියන හැමෝම ඉතා තදින් හිතට ගත යුතු වාක්‍යයක්.. මෙන්න ඒක...


උඹල ලියන දේවල් බලල ආතල් එකක් අරන් අපි යනව. ඒත් ලියන දේවල් වලට වගකියන්නත් ඕනෙ මචං. 


දැනට වැටුන අන්තිම කමෙන්ට් එක අසේලගෙන්.. එහෙම නැත්නම් රංගගෙන්... ඒක තමයි ඇත්ත කථාව.... ඒකෙ රංග හිතන එක දෙයක් විතරක් වැරදි.. මම මේ පෝස්ට් එක දාලා තමයි කතන්දරගෙන් කමක් නැද්ද කියලා ඇහුවේ..... කතන්දර කමක් නෑ කිව්ව ඉතින්....



දැන් තේරෙනවනේ.... කලින් පෝස්ට් එක නිශ්චිත හිට් සංඛ්‍යාවක් බලාගෙන අභියෝගයකට ලියපු පෝස්ට් එකක්.. ඒත් මම පරාදයි... ඒකෙන් වෙන්නේ ලබන බ්‍රහස්පතින්දාට පසු දිනකදී ඕනයාටයි අසේලයාටයි මගෙන් හක්කෙන් දතක් දන් දෙන්න වෙන එක.. 


මීට පස්සේ විහිලුවටවත් මතාභේදාත්මක පෝස්ට් ලියන්නෙ නෑ කියලත් හිතා ගත්තා... මොකද විවිධ ව්‍යාපාරික කටයුතු අතරේ පීඩණයකින් ඉන්න මට මගෙ බ්ලොග් එකේ කමෙන්ට් වලින් තවත් පීඩණයක් එනකොට මගෙ බ්ලොග් ලිවීමේ පරමාර්ථය එලියට යන නිසා.. මෙහි පලවෙනි ලිපියෙත් තුන් හතර තැනකදිම ටිකක් හිනාවෙන්න කියන වචනේ මතක් කලේ ඔයාලට මගේ අරමුණ වැටහේවි කියලා.... ගොඩාක් අයට වැටහිලා තිබුනත් සමහර අයට ඉතාම සංකීර්න පෝස්ට් එකක් වෙලා තිබ්බා....


ඊලඟ ලිපියේ ඉදන් ආයෙත් ගොඩ වදින්න ටිකක් හිනාවෙන්න බලාගෙන... මේ ලිපියෙන් කාගේ හරි සිත් රිදවීමක් උනා නම් සමාවෙන්න.. මේ ලිපියටත් මුවඟට නැගෙන මඳ සිනාව ඔහොමම පිට කරලා දාන්න.....


ප.ලි. මේ ටිකට රංගයා තව කමෙන්ට් එකක් දාලා... අන්තිම හරියේ එක ලඟ තියෙන කමෙන්ට් එකෙන් උඩ තියෙන කමෙන්ට් එක ගැන තමයි මම ඉහත සඳහන් කරලා තියෙන්නේ...... හැබැයි දෙවෙනි කමෙන්ට් එකේ තියෙන කොකා කියන එකෙන් අදහස් වෙන්නෙ කොකාවලද? :D


ප.ප.ලි. මේකෙන් සිදු වුන දුකම සීන් එක එතෙක් මෙතෙක් කල් මගේ බ්ලොග් එකේ මම ලියපු මම ආසම කථාව වෙච්ච "නවම් මචන්, ආයෙ ලියන්න එපා බන් මේ වගේ කථා.... මේ කථාව ටිකක් හිනා වෙන්න නෙවෙයි" කියන කථාව ටොප් ටෙන් එකෙන් එළියට විසි වෙච්ච එක.....