ඔන්න පැන්න පාසලෙන් කලින්ම 2

මේකෙ 1 කතාව දිග වැඩි වුන නිසා තමයි සිද්ද උනේ දෙවෙනි කතාවකුත් ලියන්න..... අද ලියනවා කතා දෙකක්.. ඒ කියන්නේ අංක 3 හා 4.... දැන් තමයි කතා මතක් වෙන්නෙ..පිස්සත් ඔන්න සර් කෙනෙක් ගැන කියලා මට තවත් කතාවක් මතක් කරල දුන්නා.. ලියන්න වෙලාව නැති උනත් හෙමීට හෙමීට හරි ලියන්න තමයි බලන්නෙ...... හරි බහිමු කතා වලට...

අංක 3

මේ සිද්ධිය උනේ ගාල්ල පැත්තෙ තියෙන ප්‍රධානම බෞද්ධ පිරිමි ඉස්කෝලෙක මගේ යාලුවෙකුට... මේක කියවන ඒ ඉස්කෝලෙ උන් දන්නවා අරුන් තුන් දෙනා ගැන තමයි මේ කියන්නෙ කියලා... ඔය කියන ඉස්කෝලෙ ගේට්ටුව ලග ඉදන් සුවිසල් බැම්මක් පසු කරන් සෑහෙන දුරක් යන්න තියෙනවා විදුහල්පතිතුමාගෙ කාමරයට... ඔන්න ඉතින් වටේ යනවනේ.. බහිමු කතාවට.

යාලුවෝ තුන් දෙනෙක් සෙට් වෙලා කතා කර ගත්තා ඉස්කෝලෙන් පනින්න... කුරුණෑගල ඉන්න අපි පාසැලෙන් පැනලා වැවේ නාන්න ගියාට ගාල්ලෙ උන් යන්නෙ මුහුද නාන්නනෙ.... නේද පිස්සා මලයා....? ඉතින් මුං තුන් දෙනත් ඉස්කෝලෙන් පැනලා ඔය වැඩේට සෙට් උනේ... ගාල්ලෙ කොල්ලො ඔය වැඩේට ගොඩක්ම තෝරගන්නෙ ලයිට් හවුස් එක ලග කියලයි මම හිතන්නෙ... මොකද නෑවා..ආවා... බස් එකේ නැගලා ගෙදර ගියා.... මේ තුන් දෙනත් දන්න තරමට එතන තමයි තෝරගත්තෙ...

දන් කට්ටිය ඔතනට ඇවිත් නිල ඇදුම් ගලවලා තියලා යටට ඇදගෙන හිටපු ඇදුම් පිටින් බැස්සා මුහුදට. ඔන්න සෙට් එක නානවා ෆුල් ෆන් එකේ... ඉතින් කතා බහ කර කර ගෑනු ලමයින්ට අනන්මනන් කිය කිය මුන් නානවා... ඔන්න ටික වෙලාවකින් සුදු ඇද ගත්ත මහත්තයෙක් ඇවිල්ලා කතා කරනවා මේ තුන් දෙනාට.. එතකොට තමයි කට්ටියට දෙවියො සිහි උනේ....

හත් ඉලව්වේ විදුහල්පතිතුමා.... දැන් ඉතින් මොනවා කරන්නද? මුන් තුන් දෙනාත් ආව ගොඩට.. ප්‍රින්සිපල් සර් ගත්ත තුන්දෙනාගෙම ඇදුම්..අරන් හා යමු කියාගෙන ඉස්සර උනා... සර්ගෙම කාර් බූම් එකේ ඉස්සරහ ෂීට් එකෙන් ඇදුම් ටික තියාගෙන තුන් දෙනාව නග්ග ගත්තා පිටි පස්සෙ ෂීට් එකට... අනේ මුන් තුන් දෙනත් යට ඇදුම් පිටින්ම කාර්බූම් එකේ යනවා... දැන් තමයි මරුම සිද්ධිය....

කාර් බූම් එක පාසැලේ ගේට්ටුව ගාවා නතර උනා... සර් මෙහෙම කිව්වා...

හා දැන් බහිනවා....

දැන් මුන් ඇඹරෙනව..අයි යකෝ මෙතන බහින්න පුලුවන්ද මෙහෙම.. විලි ලැජ්ජවක්නෙ... ඒ එක්කම ආයෙත් සර්ගෙ හඩ...

කිව්වම අහලා බහිනවා ඉතින්...

අමාරුවෙන් බැහැගෙන ඉස්සරහා වීදුරුවෙන් එබිලා අතිශය බයාදු ගතියක් මවාගෙන එකෙක් විදුහල්පතිතුමාගෙන් මෙහෙම ඇහුවා...

සර්.... ඇදුම් ටික......... :(

ආ.... ඒ ටික ගන්න එනවා ඔෆිස් එකට.........

කාර් බූම් එක ගියා.. එතනින් එහාට වෙච්ච දේ මම කියන්න ඕන නැහැනෙ....


අංක 4

තිලා අපේ ඉස්කෝලෙ හිටපු සිරාම ඩයල් එකක්... දැන් කියන්න යන්නෙ උගේ කතාවක්...

දැන් ඉස්කෝලෙ යන ලමයින්ගෙ කමිස සාක්කුව ලග තියෙන ලාංඡනෙන් අදුර ගන්න පුලුවන්නෙ මොන පාසලේද කියන එක.. අපේ කාලෙ ඕව තිබුනෙ නෑනෙ... ඉස්කෝලෙන් එලියට ආවට පස්සෙ අපි මොන පාසලේද කියලා අදුර ගන්න බෑ හොදට දන්න කියන කෙනෙකුට ඇරෙන්න... ඒත් ඉබ්බාගමුව සෙන්ට්‍රල් එකේ උන්ව නම් ඔක්කොම දන්නවා මොකද උන්ගෙ කලිසම් වල ෆ්ලීට්ස් නැහැ... මේ සිද්ධිය උනේ අර පිට්ටනියෙ තනිවෙච්ච විදුහල්පතිතුමා ඉස්කෝලෙට ආපු මුල්ම කාලෙ... ඔන්න කතාව....

ඔන්න අපි ඉස්කෝලෙන් පැනලා පරන ෂොපින් (Viewer's Shopping Complex ) එක ලගට වෙලා චාටර් වෙවී ඉන්නවා... තිලාත් ඔතන හිටියා... පරන ෂොපින් එක කියන්නෙ කුරුනෑගල ඉස්සර තිබ්බ ජනප්‍රියම ප්ලේස් එක.. කෙල්ල හම්බෙන්න, රස්තියාදු ගහන්න, ට්‍රිප් යන්න එකතු වෙන්න, ගැන්සිය සෙට් වෙන්න ඕන දේකට කවුරුත් පාවිච්චි කලේ ඔතන. ඉතින් අපිත් ඔතනට වෙලා වේලි වේලි ඉද්දි දෙවියනේ කියලා අලුත් විදුහල්පතිතුමාගෙ කාර් බූම් එක නැවැත්තුවා... ඒක නවත්තනකොටම අපි ටික එහෙන් මෙහෙන් මාරු උනා.. තිලා දැක්කෙ නෑ.. ඌ ඔහෙ හිටියා.... විදුහල්පතිතුමා ඌට කතා කරද්දි තමයි මූට දෙවියෝ සිහි වෙලා, ගන දෙවි නුවණත් පහළ උනේ.... දැන් දෙන්න අතරෙ යන දෙබස මෙහෙමයි....

මෙහෙට එනවා පොඩ්ඩක්....

ආ.... ඇයි අන්කල්?

ම්ම්.. තමුසෙ ........ එකේ නේද?

අනේ නෑ අන්කල්.. මම ආදර්ශේ........

අහ් එහෙමද? ........ එකේ ලමයි ටිකක් මෙතන හිටියා නේද?

ආ ඔව් අන්කල්... මේ දැන් මෙතන ඉදලා උඩට ගියා මම හිතන්නෙ...

ම්ම්... මම බලලා එන්නම්.... කියපු විදුහල්පතිතුමා මූ දිහාට ආයෙත් සැක සහිත බැල්මක් දාලා අපිව හොයන්න පඩිපෙල නගිද්දි අපි බස් නැවතුම්පලටත් ගිහින් ඉවරයි...


ප.ලි. ජීවිතේ කළමණාකරන තීරණ ගන්න හැටි ගැන මම හොදම අවබෝධය ගත්තෙ මේ විදුහල්පතිතුමාගෙන්.... ඒ කාලෙ ඒ තීරණ සමච්ඡලයට ලක් කරපු මටනම් දැන් හිතෙන්නෙ එතුමා ඒ කාලෙ ගත්තෙ හරිම සමබර තීරණ කියලයි....