ඔන්න පැන්න පාසැලෙන් කලින්ම.......

ගොඩාක් දවසකින් බ්ලොග් පෝස්ට් එකක් ලියන්න උනේ නෑ... පසුගිය ලිපියෙන් කිව්වා වගේ අපේ පුංචි කොම්පැණිය හොටෙල් ලංකා වෙබ් අඩවියත් එක්ක අත්වැල් බැද ගත්තට පස්සෙ අපි ඉතාමත් කාර්යබහුලයි.... ඒත් එහෙම කියලා මේ කලාව අත ඇරලා කොහොමද? හිතෙ කැමැත්තෙන් කරන දේනෙ.... ඒ නිසා අඩුම ගානෙ සතියට දෙකක්වත් ලියනවා කියලා තීරනය කලා...

ඉස්කෝලෙ ගිහින් ඉගෙන ගන්න එක වගේම කට්ටි පනින එකත් වැදගත්නෙ නේද? ඉතින් මම කියන්න යන්නෙ ඉස්කෝලෙ යද්දි කට්ටි පනින කාලේ අපිට සහ අපේ යාළුවන්ට වෙච්ච දේවල් කිහිපයක්...

මාරයාගෙ වචන දෙකේ පෝස්ට් එකට කමෙන්ට් කරනකොට තමයි මේ කතා ටික මතක් උනේ... මොකද කමෙන්ට් කරද්දි ගනන් සර් මතක් උනා... සර් මතක් වෙනකොට පළවෙනි කතාව මතක් උනා.. ඒත් එක්කම කතා පේලියක් මතක් උනා.... ආ.. වෙනම කතාවක් උනත් සර් ගැනත් පොඩ්ඩක් කියන්න ඕනනෙ... සමස්ත ලංකා ජූඩෝ ශූරයෙක්. වැරදි කරපු කොල්ලන්ව උන්ගෙ කලිසමෙ පටියෙන් අල්ලලා ගහනව බ්ලැක් බෝඩ් එකේ.. ගහලා උන්ගෙ පස්සෙන් බ්ලැක් බෝඩ් එක මකනවා... සර් ගෙන් කෑවොත්නම් ආයෙ ඉතින් බඩුම තමයි.... මොන වැරැද්දක් කලත් ගහන්නෙත් එකයි... ඉතින් හිතා ගන්න පුලුවන්නෙ කොල්ලො කොච්චර බය ඇද්ද කියලා.... නම සරත්.. අපි ආදරේට කීවෙ සරා කියලා.. හිකිස්... මට හමුවුනු ගුරුවරු අතරින් අති විශිෂ්ඨ සුන්දර මිනිසෙක්..... හරි කතාවට බහිමු

ඔන්න අංක 1

ගම කුරුණෑගල කියලා මම කියලා තියෙනවනෙ... ඉතින් අපි ගොඩාක් වෙලාවට විනෝදෙට කරන්නෙ කුරුණෑගල වැවේ නාන්න යන එක.. ඉස්කෝලෙන් පැන්නත්, පංති කට් කලත්, නිදහස් වෙලාවක කලත් කෙටි කාලෙකින් වැඩි ආතල් එකක් ගන්න පුළුවන් වැඩේ තමයි මේ වැවේ නාන්න යන එක.... ඉතින් ඒක නිසා එක්තරා දවසක, මට මතක හැටියටනම් ඉස්කෝලෙ කලින් ඇරුනු දවසක අපි සෙට් එකක් ගියා වැවේ නාන්න... දැන් ගිය කට්ටිය මතක නෑ.. එත් මමයි දුමායි මතකයි.... දුමාත් මතක, සිද්ධිය උනේ ඌට නිසා....

දැන් ඔන්න කට්ටිය පාසැල් නිල ඇදුම් එහෙම ගලවලා තියලා බැස්ස වැවට... දැන් නානවා.. පිස්සු නටනවා.. දන්නවනෙ ඉතින් කොල්ලො රන්චුවක් වැවකට බැස්සම, එකෙක් ගිලෙනකන්ම ආතල් ගන්නවනේ.... කරුමෙට මෙච්චර කාලෙකට කවුරුත් ගිලුනෙ නෑ ඕන්... ඔන්න ටික වෙලාවකින් අපේ එකෙක්ගෙ නෙත ගැටුනා යතුරු පැදි බූම් එකේ එන සරත් සර්..... යකෝ ඔන්න සරා එනවා..... කියපු අපේ එවුන් වටපිට තිබ්බ ගස් ගල් අස්සෙ හැන්ගුනා... දුමා කොහොමත් පණ්ඩිතයනෙ.. ඌ නහය අතින් තද කරගෙන වතුරෙ යටට ගියා...

අරූගෙ කිමිදීමේ හැකියාවේ තියෙන විශිෂ්ඨත්යව නිසාම විනාඩියකටත් අඩු කාලයකදී ඌට නහය අත ඇරලා උඩට එන්න උනා.... අනේ අවාසනාවක මහත..සරත් සර් යතුරු පැදි බූම් එක නවත්තලා ඌ දිහා බලාගෙන ඉන්නවා... දැන් ඉතින් ඔක්කොටම බඩු හරිනෙ.... අපේ උනුත් ඉතිපිසෝ කියන තරමට බය වෙලා.... සර් අරුත් එක්ක හිනා වෙලා යතුරු පැදි බූම් එකත් ස්ටාට් කරගෙන ගියා..... ඔන්න එතකොට තමයි අපේ ඇගේ වතුර ලේ උනේ.... අරුත් දැන් දෙන්න තියෙන ලොකු ටෝක් ඔක්කොම දෙනවා අපිට.. අඩෝ.. සරා ඉතින් මාත් එක්ක ෆිට් නෙ... හැබැයි උඹලව අහු උනානම් ඉතින් ඔක්කොටම බඩු තමයි කිය කිය..... අපිත් උගේ කන්කරච්චලේ අහගෙන ගෙවල් වලට ගියා...

පසුවදා පාසැල් ගියාට පස්සෙ තමයි වසන්තය එළබුනේ... සරා ආවා පන්තියට... තමුසෙ තමුසෙ තමුසෙ කිය කිය එක එකාව නැගිට්ටනව.. දුමා ඇර අනිත් ඔක්කොමව නැගිට්ටුව... අපි ඉතින් හිත යටින් කියනවා දෙයියන්ට බුදුන්ට ..... දැන් සර් කතාව පටන් ගත්තා.. දෙබස මෙහෙමයි..

ඊයෙ කට්ටිය ගියා නේද වැවට නාන්න..

ඔව් සර්........

මම දැකලා හැන්ගුනා නේද?

ඔව් සර්......

ඇයි හැංගුනේ.. මට තියෙන බයටද? එහෙම නැත්නම් වැරැද්දක් කරන්නෙ කියලා දන්න නිසාද?

දෙකටම සර්...

එහෙනම් ඉද ගන්නවලා..ආයෙ ගියොත් බලා ගත්ත හැකි...

මෙන්න ලෝක පුදුමෙ... කෝ ගැහුවෙ නෑනෙ... මාර අවුල.. ඔන්න සර් ආයෙත් කතා කරන්න පටන් ගත්තා..

කෝ නැගිටිනවා තරගයේ වීරයා..

පන්තිය මීක් නෑ.... කවුද ඉතින් තරගයේ වීරයා...

දන්නෙ නැද්ද? කෝ දුමා නැගිටිනවා..........

ඔන්න අරූ නැගිට්ටා.. බලන්න දුකේ බෑ... මැලේරියා කාරයා වගේ වෙව්ලනවා...

ඈ.. ඕයි... තමුසෙ හිතුවෙ මම පොට්ටයෙක් කියලද? හැංගෙන කොට හැංගෙන තැනයි තමන්ගෙ හැකියාවයි ගැනයි දැනගෙන හැංගෙනවා... මම ඈතදිම තමුසෙලාව දැක්ක... අනිත් උන් ඒ විදිහට හැංගුනා.. තමුසෙ පණ්ඩිතයා වෙන්න ගියා.... කරන වැඩේ හරියට කරනවා මනුස්සයෝ.... කියල ඉවර වෙන්නත් කලින් සර්ගෙ වම් අත අරුගෙ කම්මුල හරහා යවලා, හිටගෙන හිටපු දුමාට ඉදගැනීම සදහා නොමිලේ ප්‍රවාහන පහසුකම් සපයලා දුන්න...

කතාවත් වැඩෙත් එතනින් ඉවරයි..සර් පාඩම කරගෙන ගියා.... දැන් සිද්දිය වෙලා අවුරුදු 16ක් විතර ඇති... අදට අපේ කොල්ලො දුමාව හම්බුනාම උගෙන් අහන්නෙ මෙහෙමයි....

හලෝ මචන් දුමා..... සරා තාමත් උඹත් එක්ක ෆිට්ද බං........?

මධුර මනෝහර වදන් උගෙන් මුවින් පිටවෙනවා ඊට පස්සෙනම්.....

ප.ලි. : කතාව දිග වැඩි වුන නිසා ඉතිරි කතා ටික මීලග පෝස්ට් එකෙන් බලාපොරොත්තු වන්න....