තවත් එක් සොදුරු ශ්‍රී ලාංකිකයෙක්.......

අධි නීතිඥ රන්බණ්ඩා සෙනෙවිරත්නයන්..... ඇත්තටම ලංකාවෙ හිටපු සොදුරු මිනිසෙක්.. මෙයා ගැන ලියන මේ ලිපිය මට ලියන්න හිතුනේ මාරයාගෙ අපි කවුද? කියන පෝස්ට් එක සහ ඒකෙන් මාව යොමු කරපු මූනු පොතේ ලිපියක් කියෙව්වට පස්සෙයි. මේ කතාව කොටස් දෙකකින් ඉදිරිපත් කරන්න තමයි බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ.. එකක් මේ අධි නීතිඥ රන්බණ්ඩා සෙනෙවිරත්නයන් පිළිබදව වූ මගේ අත්දැකීමක්.... දෙවෙනි කොටස එතුමා අපිට කරපු කතාවක සාරංශයක්.... මේ කතාවත් ටිකක් හිනා වෙන්න කතාවක් නෙවෙයි කියලයි මට හිතෙන්නෙ.....

මම මීට කලින් කියලා තියෙනවනෙ ශිෂ්‍ය නායක දින ගැන.. ඔන්න ඉතින් අපිත් 1999 අවුරුද්දේ මලියදේව විද්‍යාලයේ ශිෂ්‍ය නායක දිනය සංවිධානය කරන්න පටන් ගත්තා.. සාමාන්‍යයෙන් ශිෂ්‍ය නායක දිනයක් සදහා එක් ප්‍රධාන අමුත්තෙක් ගෙන්වනු ලබනවා.. ඔහු විසින් පැය දෙකක දේශනයක් පැවැත්විය යුතු වෙනවා... ඉතින් අපි සංවිධානය කරපු ශිෂ්‍ය නායක දිනයේත් ප්‍රධාන අමුත්තා පිලිබද අවසන් නාම යෝජනා වුනේ රොඩ්ණි වර්ණකුල, රෝහණ බැද්දගේ සහ රන්බණ්ඩා සෙනෙවිරත්නයන්. සැමෝගෙම වාද විවාද වලින් පස්සෙ අවසන් තීරණය වුනේ අධි නීතිඥ රන්බණ්ඩා සෙනෙවිරත්නයන් 1999 වසරේ මලියදේව ශිෂ්‍ය නායක දිනයේ ප්‍රධාන අමුත්තා ලෙස සහභාගී විය යුතු බවයි..

ඔන්න ඉතින් කට්ටිය ගිහින් එතුමාට ආරාධනා කරලා ආවා... එතුමත් එතුමගෙ දේශනේට මූල්‍ය වටිනාකමක් නොදීම අපේ ආරාධනාව භාර ගත්තා.... මම එහෙම කිව්වෙ සමහර ප්‍රභූන් වගේම ස්වාමීන් වහන්සේලාත් තම දේශනය හෝ බණ වෙනුවෙන් අගයක් නියම කරන නිසා.... ඒත් එතුමා අපිට නොමිලේම එතුමාගෙ කාලය දෙන්න එකග උනා.. මම දන්න තරමට එතුමා එහෙම කිසිම කෙනෙක්ගෙන් මුදල් අරන් නෑ... දැන් ඉතින් අපේ ශිෂ්‍ය නායක දිනය උදා වුනා.. ප්‍රධාන ශිෂ්‍ය නායක තුමා බුලත් අතක් අරන් ප්‍රධාන අමුත්තා එනකන් ටයි දාලා ඉස්කෝලෙ බ්ලේසර් දාල එහෙම ඉන්නවා ගේට්ටුව ගාව... අපිත් බ්ලේසර් දාලා ටයි දාල තියෙන බැජ් ඔක්කොම ගහගෙන පේලි දෙකට ඉන්නවා... මමයි අර ජනකයි (අර කතා සීරීස් එකකම හිටියේ) දෙන්න කොහෙහරි ඉදලා මේන් හෝල් එක පැත්තට එනවා...

එක පාරටම අපේ විද්‍යාලයේ ගේට්ටුවෙන් ඇතුල් වෙච්ච 8 ශ්‍රී පරන කාර් එකක් පිඹගෙන ඇවිත් ග්‍රවුන්ඩ් එක ලග නැවැත්තුවා... ඒකෙන් බැස්සෙ කොන්ඩෙ අවුල් කරගත්ත සාමාන්‍ය සෙරෙප්පු දෙකක් දා ගත්ත කලිසමේ බෙල්ට් එකක් වත් නැති ටිකක් වයසක මනුස්සයෙක් කාර් එකෙන් බැහැලා මමයි ජනකයි දෙන්න පැත්තට හැරුනා... කතාවට අහු උනේ මම.. ජනකයා මාරු උනා.... දැන් අපි දෙන්න අතරෙ ගියෙ මෙහෙම කතාවක්...

පුතා මලියදේවෙද?

ඔව් අන්කල්... ඇයි අන්කල්? කාවවත් හම්බ වෙන්නද?

අද ශිෂ්‍ය නායක දිනයක් තියෙනවා නේද?

ඔව් අන්කල්... මේන් හෝල් එකේ තියෙන්නෙ..

මම රන්බණ්ඩා සෙනෙවිරත්න. මට එක පුතෙක් දවසක් ඇවිත් අරාධන කලා ප්‍රධාන අමුත්තා විදිහට එන්න කියලා.. ඒ පුතා ඉන්නවද දන්නෙ නෑ නේද?

ආ සර්... සොරි සර්.... මම දැනගෙන හිටියෙ නෑ කලින් සර්ව... සමාවෙන්න සර්..

ඒකට කමක් නෑ... ප්‍රධාන ශාලාවෙ නේද උත්සවේ තියෙන්නෙ...

ඔව් සර්.. ඒත් විදුහල්පතිතුමයි ප්‍රධන ශිෂ්‍ය නායකතුමයි සර්ව පිළිගන්න ගේට්ටුව ලග ඉන්නවා සර්... අපි එතනට යමුද?

ආ.. ඒවා ඕනෙ නෑ පුතා... අපි ප්‍රධාන ශාලවට යමු කියලා එතුමා අර බ්ලේසර් එහෙම දාගෙන පේලි හැදිලා හිටපු අපේ කොල්ලො ටිකත් පහු කරගෙන මාත් එක්ක ප්‍රධාන ශාලාවට ගිහින් එතුමගෙ නම ගහලා තිබ්බ පුටුවෙන් වාඩිවුනා...

ඒ එක්කම එලියට දුවගෙන ආපු මම කට්ටියට විස්තරේ කිව්ව.. පිලිගන්න හිටපු විදුහල්පතිතුමයි, ප්‍රධාන ශිෂ්‍ය නායක තුමයි අප්පුඩි ගහන්න බලාගෙන පේලි හැදිලා හිටපු කොල්ලොයි ඔක්කොම දුවගෙන ඇවිත් සෙට් වෙලා දැන් ශිෂ්‍ය නායක දිනය පටන් ගත්තා.....

අදට ඇති..... එතුමා ආපු, කතා කරපු සරල විදිහ මගෙ මතකයේ ගැඹුරුම තැනක තැන්පත් උනා.. මා අතින් නොදැනුවත්ව වෙච්ච වැරැද්දට කිසිදු පැකිලීමකින් තොරව දුන්න සමාව, අධි නීතිඥයයෙක් වෙච්ච එතුමා අපි වගේ පොඩි කොල්ලොත් එක්ක ඇති කර ගත්ත සුහදතාවය මට මගේ ජීවිතයේ වැදගත්ම පාඩම් කිහිපයක් ඉගැන්නුවා....

ඊලග කොටසින් එතුමා ශ්‍රී ලංකා ශිෂ්‍ය නායක ප්‍රජාව අමතා කල දේශනයේ සාරාංශය ඉදිරිපත් කරන්නයි බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ...

ප.ලි. එතුමා විසින් රචිත ගී පිළිබද විස්තරය පුළුවන්නම් ලියන්න කියලා මම අපේ වැම්පයර් මල්ලිට පුංචි පහේ ආරාධනයක් කරන්නත් කැමතියි.....