පරණ පෙම් හසුන් වල මතක

මේ ගැන ලියන්න හිත හිත ඉද්දි පිස්සා මලයා මට වඩා ඉක්මන් වෙලා තිබ්බා... පෙම් හසුන් ගැන පෝස්ට් එකක් දානවා කියන්නෙ දලි පිහියෙන් කිරි කනවා වගේ වැඩක්..හෙට උදේට ගෙදර තත්ත්වෙ මොන විදිහට තියෙයිද කියලා තමයි කියන්න අමාරු.... කොහොමත් දවස් දෙකක් තුනක් ඇතුලත මම මේ පෝස්ට් එක මකලා දාලා තිබ්බෙ නැත්නම් ඒ කියන්නෙ කිසි ගැටළුවක් නෑ කියන එකයි.... කෝ කතාව වටේ යනවනෙ.... හරි කතාවට බහිමු....

මේ ගැන කියද්දි මතක් වෙන කතා කිහිපයක් ගැන අපේ පිස්සා මල්ලි අවධානය යොමු කරලා තියෙනවා.. එකක් තමයි ඒ කාලෙ පෙම් හසුන් වල ලියපු පොඩි පොඩි වදන්... අනික තමයි පෙම් හසුන් ගබඩා... තුන් වෙනි එක තමයි පෙම් හසුන් වලට ලබලා තියෙන අපල කල දසාව..... අද කතවෙදි තුන්වෙනි එකෙන් පටන් අරන් පළවෙනි එකට යමු....

කෙටි පණිවිඩ, ඊ මේල්, මූණුපොත වගේ තාක්ෂණික දියුණුවත් එක්ක නිකන්ම අභාවයට යන තවත් එක් කලාවක් තමයි මේ පෙම් හසුන් කලාව.. මම වගේම කසූ, පිස්සා සහ අපේ වයසෙ සහ ඊට වැඩි හැමෝම වගේ මේ පෑම් හසුන් කලාවෙ නිත්‍ය සාමාජිකයින් වෙන්න ඇති... පෙම් සබදතා නැති එකෙක් උනත් පෙම් හසුනක් ලියපු එකෙක් වෙනවා.. මොකද ගොඩාක් උන්ට වෙන්නෙ ලිවුම කියවලාම බෑ කියන එකයි.. මොකද සමහර අයගෙ ලියුම් කියවපුහම හා කියන්න ඉන්න එකත් බෑ කියනවා.. හරියට අර පිස්සගෙ සංකයා වගේ.... අම්මලාට හොරෙන් පොතේ මැද පිටුවෙ ලියුම ලියලා පොතක් අස්සෙ දාල අදාල පෙම්වතියට හෝ පෙම්වතාට දෙන එකත් හෙනම මෙහෙයුමක්.... ඒක සාර්ථකව නිම කලාම හිතට වෙන ෆිට් එක වචන වලින් වලින් විස්තර කරන්න බෑ.. නැද්ද පිස්ස මලයා... හා බොරුද කසූ.... බ්ලොග් ගඩොල් ලා, හා පැටික්කිලා, ඉබ්බලා එහෙමනම් පෙම් හසුන් ලියලා නැති උනත් සොදුරු සිතක් තියෙන වත් නම් අපූරු පෙම් හසුන් ලියලා ඇති.. සමාවෙන්න ඕන... ඉබ්බලත් පෙම් හසුන් ලිව්වා කියලා මෙ දැන් දැනගත්තා ඉබ්බගෙ අළුත්ම පෝස්ට් එකෙන්... කතාව යනවනෙ වෙන පාරවල් දිගේ.... ඒත් ඉතින් පෙම් හසුන්වල අභාවයට විකල්පයක් නෑ කියලා තමයි මට හිතෙන්නෙ....

දැන් කියන්න යන්නෙ පෙම් හසුන් ගබඩා ගැනනෙ... පොතේ කවරෙ අස්සෙ තමයි වැඩිපුරම ගබඩා වෙලා තියෙන්නෙ.. පර්ස් එකේ රහසිගත සාක්කුවලත් මේව ඕන තරම් තියෙනවා.. ඒත් මගෙ පෙම් හසුන් ගබඩාව තිබ්බෙ මරුම තැනක.. ඒක ගැන තමයි මේ කියන්න යන්නෙ..
මගෙ කාමරේ තිබ්බා බිත්ති අල්මාරියක් කණ්නාඩියක් හයි කරපු.... ඔයාලා දන්නවනෙ එහෙම එකක දොර ඇරපු ගමන් දොරේ පිටිපස්ස පැත්තෙ තියෙන්නෙ ලොකු හාර්ඩ් බෝර්ඩ් එකක්... ඔන්න ඔය හාර්ඩ් බෝර්ඩ් එක අස්සෙ තමයි මගෙ සහ අපේ උන්ගෙ සියලුම පෙම් හසුන් තිබ්බෙ... ගබඩා කරන්නෙ මෙහෙමයි... ඉස්සෙල්ලම ලියුම නමලා එකෙ පොඩි හිලක් හදනව අල්පෙනෙත්තකින් වගේ... හිලෙන් දිග නූලක් දාල ගැට ගහලා ලියුම අර හාඩ් බෝඩ් එක අස්සට දානව... එලියට එන නූල් කෑල්ල හාඩ් බෝඩ් එකේ අයින දිගේ හන්ගනවා... නූලෙ පාටෙන් තමයි කාගෙ ලියුම්ද කියන එක තීරණය වෙන්නෙ.. බැරිවෙලාවත් කණ්නාඩිය කැඩුනනම් තමයි කොල්ලගෙ සුවච කීකරු යාලුවො ඔක්කොගෙම රෙදි ගැලවෙන්නෙ... හික්ස්

ඊලගට ඉතිරි වෙන්නෙ පොඩි පොඩි පෙම් වදන් නෙ... මෝඩ... ක්‍රියේටිව්, ආතල්, පිස්සු වගේ ඕනෑම ප්‍රභේදයකට අයත් වදන් මේ තුල ගැබ් වෙලා තිබ්බා.... ගොඩක්ම මිල්ටන්ගෙ, ජෝතිගෙ සින්දු කෑලි තමයි.... ජනප්‍රියම සින්දුව උනේ මධු මල ලෙස මුදු මගේ ප්‍රියාදර මිහිරාවිය වෙතටයි කියන සින්දුව... තව වික්ටර් රත්නායකගෙ තරු අත් අකුරින් ලියා එවමි වගේ සින්දුත් තිබ්බා...
පොඩි වදන් ලිව්වට ඒවනම් ටිකක් මොඩ පහේ ඒවා.. මෙන්න මේ වගේ..

වේවා ශාන්ති - නොවේවා කේන්ති
වංගු වංගු ගලන කොටයි ගගක් ලස්සන සයිඩ් එකෙන් බලන කොටයි ඔයා ලස්සන

තව මේ වගේඅ ඒව නම් ගොඩායි... දන් මම කියන්න හදන්නෙ එදා මෙදා තුර මම කියවපු හොදම පෙම් වැකිය...

ඔබ යනෙනා ගමන දුටුවිට නැතිව කුදූ
මගෙ හද ගැහී වෙනවා පිස්සු පීකුදූ

හිතා ගන්න පුළුවන්ද ලියුම දුන්නට පස්සෙ මොනවා වෙන්න ඇද්ද කියලා.....