අභීත එදිරිසිංහගේ සටහන්....

ඔන්න හැමෝගෙම ඉල්ලීම හින්දා මම කවියක් ලියන්න හිතුවා.. ඒ කවියෙ තියෙන විශේෂත්වය වෙන්නෙ මේකයි.. මගෙ පුංචි පුතාගෙ පළවෙනි උපන් දිනය යෙදෙන්නෙ හෙට... මේ කවිය ඒ වෙනුවෙන්......

පොඩි සිහින මතු කරන් නිදි වදින මා පුතේ...
නුඹයි මගෙ ලෝකයම එකලු කල මිණිකැටේ...
නුඹේ මව ආදරෙන් තිලිණ කල හොදම දේ...
වේය නුඹ කිරුලු ලා වැජඹියන් මේ ලොවේ...

අහිංසක මිනිසුන්ව පාගලා සැප විදින...
නරුමයින් ගෙන් වෙන්ව දිවි ගෙවාපන් දිනෙක..
නරක දේ නරක යැයි නුඹට හැගෙනා දිනෙක..
එරෙහි වී හඩ දියන් එකග වී සිත් මලට....

නුඹේ ලෝකය පුරා සිල්වතුන් හමුවේවි...
ඒ වගෙම නරුමයින් නුඹ වෙතට පැමිනේවි...
නුඹ ගනින් හරි පැත්ත එවිට නුඹ බැබලේවි..
පසු පසින් ඉදන් අපි නුඹට දිරි වෙර දේවි..

පුංචි අත් පා පුතේ නිතර එහෙ මෙහෙ කරන...
මිනිසුන්ට වැඩ සදන ලෙස හසුරපන් දිනෙක..
අහස අල්ලනු පිණිස නොයොදවා නුඹේ සිත...
ලොවට බර නැති එකෙක් ලෙසට ගෙවපන් දිවිය...

පුංචි මුව විවර කර කිරි සුවද විහිදෙනා........
ඉදන් මව් උකුල තුල හිනැහෙමින් දෙසට මා.........
නුඹ මගේ ලෝකයේ ඉදිරි සිහසුන දරා........
බැබලියන් මගෙ පුතේ ගුණ සුවද විසුරලා....