කල්පනාව.........

ඊයෙ හවස දෙකට විතර දුරකථන ඇමතුමක් ආවා. හවස පහ විතර වෙද්දි කෑගල්ලට එන්න කියලා.. මගෙ පුංචි කොම්පැණියෙ කටයුත්තක් සදහා කලින් කරපු ඉල්ලීමකට එක්තරා පුද්ගලයෙක් මුන ගැහෙන්න අවස්ථාවක් ඉල්ලපු එකක ප්‍රථිපලයක් ලෙසට තමයි මේ දුරකථන ඇමතුම ලැබුනේ... කලාතුරකින් හිමි වෙන අවස්ථාවක් නිසා කාර් බූම් එකට තෙල් ටිකක් ගහගෙන එවෙලෙම පිටත් උනා... මාත් එක්ක සහයට ආවෙ අලුතෙන් අපේ කාර්යාලයට ආපු මගේ සගයෙක්.. නමින් ඔහු මුදිත..

අපි දෙන්න කාර්යාලයේ ඉන්නෙ පිස්සො වගේ.. සිනාවෙන් විහිලුවෙන් කාව හරි බයිට් එකට අරගෙන පොඩි ආතල් එකක් දාගෙන තමයි වැඩිපුරම ඉන්නෙ... (ආ මම මේ දැන් කියන්නෙ මම වැඩ කරන රජයේ කාර්යාලය ගැන.) කොච්චර වැඩ තිබුනත් අපි දෙන්න ඒවට මුල් තැන දීල වැඩ කරන ගමන් මූනෙ හිනාව තියාගන්න පොඩ්ඩක්වත් අමතක කරන්නෙ නෑ... ඒ නිසා අපේ ප්‍රධානීන් අපිට වැඩක් පවරන්නෙත් මේ වැඩෙ හරියට කරයි කියන විශ්වාසය ඇතුව වාගේම මුන් දෙන්න මොන රටක් පටලවයිද දන්නෙ නෑ කියන පුංචි චකිතයකුත් එක්ක.... වෙන වෙන කතා යනවනෙ.. බැක් ටු කතාව...

අපි දෙන්න දැන් යනවා... මම පදවනවා.. මුදිත ඉදිරිපස අසුනෙ... අපි කාර්යාලයෙ ජීවිතේට සිරා ටෝක් දීලා නෑ.. ඒත් ඊයෙ අපි දෙන්නා සිරා ටෝකකට සෙට් උනා... මම ඌට කියපු දේවල් ගැන ඌ මොනවා හිතනවද මම දන්නෙ නෑ.. ඒත් ඌ මට කියපු සමහර දේවල් ගැන තව පාරක් හිතන්න මගෙ හිත මාව පෙළඹෙව්වා... ඒ අතරින් මගේ හිතට වැදිච්ච හොදම කතාවක් සහ ඔයාලටත් ප්‍රයෝජනවත් වෙයි කියලා හිතෙන කථාවක් තමයි මේ කියන්නෙ... මට ඒ දෙබස් ටික හොදට මතකයි... ඒ නිසා සංශෝධනයකින් තොරවම ඒ ටික මම පහළ දානවා.. මුදිතයා කතා පටන් ගත්තෙ මෙහෙම...

මචන් අභියා... මම මචන් සෑහෙන්න කල්පනා කරන මිනිහෙක්... අපි ආතල් එකේ ඉද්දි මිනිස්සු අපි ගැන එහෙම හිතන්නෙ නෑ..

මොනාද බන් උඹට ඔච්චර කල්පනා කරන්න තියෙන්නෙ....

කල්පනා කරන්න ප්‍රශ්ණ ඕනද බන්.. ඕක තමයි අපේ උන්ට වැරදිච්ච තැන.. උඹ හිතපන් පහු ගිය සතියෙ උඹ හිටියෙ නයා මැරිච්ච අහිකුන්ඨිකයා වගේ.. උඹේ බිස්නස් කේස් අවුල් වුන නිසා උඹ කොච්චර කල්පනා කර කරද හිටියෙ... එත් අද උඹ කිසි කල්පනාවක් කරන්නෙ නැතුව ආතල් එකේ ඉන්නවා...
ඉතින්..

ඉතින් නෙමෙයි බන්... අපේ මිනිස්සුන්ගෙ තියෙන වැරැද්ද ඕක නෙමෙයිද? උඹ උනත් බලපන්.. උඹේ බිස්නස් එක දියුනු කරගන්නකම් උඹ මාර කල්පනාවෙන් වැඩේ කරගෙන යනවා... උඹේ අතට සල්ලියි අනිත් දේවලුයි උඹට සෑහෙන ප්‍රමාණයට එන්න ගත්තම උඹත් කල්පනා කරන එක නවත්තාවි.... මම හිතන්නෙ මචන්.. උඹ ඒත් කල්පනා කරන්න ඕන කියන එකයි...

ඇත්ත කථාව මචන්...

ඒත් මචන් අපි ඉන්න හැටියට අපි වටෙ ඉන්න උන් අපිට කල්පනා කරන්න දෙන්නෙ නෑ... අපි නිකමට කල්පනා කරන්න පටන් ගත්තොත් ලගම ඉන්න එකා අහනවා "මොනාද බන් ඔච්චර කල්පනා කරන්නෙ" ඉවරනෙ බන් පටන් ගත්ත තැනින්ම... බොරුනම් බලපන්.. ඔෆිස් එකේදි උඹලා, බෝඩිමේදි යාළුවෝ, ගෙදර ගියාම අම්ම.. මේ කවුරුත් අපිට කල්පනා දෙන්නෙ නෑ...
සිරාවට බන්.. උඹ කියද්දි තමයි මටත් සීන් එක මැවෙන්නෙ..

නෑ උඹ හිතපන් අභියා..... දැන් අද මමයි උඹයි ගොඩක් දේ ගැන කතා කලා... මම ඒ ගැන කල්පනා කර කර ඉන්නවා.. එක පාරටම එකෙක් ඇවිත් මගෙන් ඇහුවොත් "මොනාද බන් උඹට තියෙන ප්‍රශ්ණෙ ඔච්චර කල්පනා කරන්න.." දෙන්න හිතෙනවනේ ඌට කණ පුපුරන්න... ඇයි බන්... කල්පනා කරන්න ප්‍රශ්ණ තියෙන්න ඕනද? නෑනෙ බන්...
මට නිකන්ම හිනා ගියා...

ඇයි උඹ හිනා වෙන්නෙ... පොඩ්ඩක් හිතලා බලපන්..

නෑ මචන්.. මට හිනා ගියෙ උඹ කියපු ස්ටයිල් එකට... කතාව ඇත්ත මචන් අපි කල්පනා කරන්නෙ අපිට ප්‍රශ්ණයක් ආපුහම තමයි...

මට හිතෙන්නෙ මේ ගැනත් කල්පනා කරන්න දෙයක් තියෙනවා වගෙයි...