පිටරට යන ඔබට උපදෙස්...... අපේ එකෙක් පිටරට ගිය හැටි...

ජීවිතේ කාර්යබහුලම සතිය ගත කරපු නිසා බ්ලොග් එකක් තියෙනවද කියලා අමතක වෙලයි හිටියේ... කතාව ලියන්න කලින් අපේ ආදරණීය බ්ලොග් සහෘදයෙක් වන වැප් නිශාන්ත මිතුරාගේ පියාගේ වියෝව වෙනුවෙන් මගේ සාතිශය සංවේගය ප්‍රකාශ කරනවා... බ්ලොග් කරුවන් වගේම බස් කරුවන් රාශියක්ම එතනදිත් මුණ ගැසුනා.. හරි අපි කතාවට එමු...


මීට මාස දෙකකටවිතර කලින් මගේ හිටපු හොදම යාළුවෙක් (මිතුරෙක්) පිට රටකට ගියා.... ඔහු මීට කලින් ගුවන් ගමන් වල නිරත වෙලා තිබ්බෙත් නෑ.. ගියෙත් ලොකු දුරකට නෙමෙයි... දකුණු ආසියාවටම අයත් මාළු වෙළදාමට ප්‍රසිද්ධ රටකට. මොකක්ද ඇහුවේ බ්ලොග් ලියනවද? ඔව් බ්ලොග් එකකුත් ලියනවා තමයි... ඉතින් මේ මනුස්සයා රට යන දවසේ මමයි අර අවංක පැට්ටා කියන එකයි ගියා මෙයාට ටිකක් උදව් කරන්න...හවස තමයි ගමන.. ඉතින් දවල් ඉදන් එක එක සිද්දි....


ටිකකින් බලද්දි මේ පොර වැසිකිලියට යනවා, එනවා, ආයේ යනවා, ආයේ එනවා.... අපිත් ලංවෙලා ඇහුවා මොකද බන් මේකෙ තේරුම කියලා...



දැන් දෙබස යන්නේ මෙහෙමයි...


මාර සීන් එක මචන්.. ෆ්ලයිට් එකේ යනවා කියලා මතක් වෙද්දි ටොයිලට් යන්න ඕන වෙනවා බන්....


හරි හරි.. තව ටිකක් බලලා ඩොකෙක් ගාවට යමු.. දැන් ඉවසමු.....


මොන ඉවසිලිද? යනවා එනවා.. අන්තිමේ ත්‍රී වීල් එකකුත් අරන් ගියා... ඩොක්ටර් සේලයින් එකක් දුන්නා.... ඔන්න හිතත් හැදුවා.. අපිට එලියට යන්න කියලත් මොකක්ද කලා... ඔන්න දැන් ඒ ප්‍රශ්ණේ ඉවරයි....


ඔක්කොම වැඩ ඉවර වෙලා අපි යනවා එයාර් පෝට්.. කොල්ලව බස්සන්න... මූ ඉතින් අපේම එකානේ කියලා.. ජා-ඇල කිට්ටුවට යද්දි මූ කිව්වා මචන් ෆුඩ් සිටි එකක ලඟින් නවත්තපන් කියලා.... රට යන උන් ඉතින් ගොඩාක් දේවල් ෆුඩ් සිටිවලින් ගන්නවනේ.. ඔන්න නැවැත්තුවා ෆුඩ් සිටි එක ලඟ.. එතුලට ගිය අපේ කොල්ලා ආපහු එද්දි අතේ මොනවද තිබුනේ.....


ලීටර් 2 වතුර බෝතලේකුයි ප්‍රින්ගල්ස් ටින් එකකුයි.... එසැනින්ම අපේ එකෙක් ඇහුවා මොකටද බන් මේ කියලා...


පැය දෙකක් විතර යන්න ඕනනේ බන් ප්ලේන් එකේ... කන්න බොන්නත් මොනවාහරි ඕනනේ මචන්.....

මොකුත් නොකියපු අපි ඉදිරිය බලාගෙන ගමන ගියා...