මගෙ අදහස වෙනස් කරගත්තා..

පුංචි එකාගෙ උපන් දිනයට මම ලියපු කවියට ඉහලම ප්‍රතිචාර හිමි වෙලා තිබුනා... එයා වෙනුවෙන් ලබා දීපු සුභ පැතුම් වලට ඔහු වෙනුවෙන් මගේ ස්තූතිය ඒ ඔක්කොටම පිරිනමන්න කැමතියි.... ඔන්න එහෙනම් ස්තූතියි... ඒ වගේම මගේ පුංචි කොම්පැණියත් මේ දවස්වල හෝ ගාලා වැඩ නිසා බ්ලොග් පෝස්ට් එකක් ලියන්න තියෙන කාලය ඉතාම අඩුයි... රූපවාහිනී වැඩසටහනකටත් සහභාගී උනා නොවැ විනාඩි 20කම....

ඒව මේව කතා නැතුව බහිමුකො අද කතාවට... අද ලියන්න යන්නෙ මිත්‍රත්වයේ නාමෙන් කාපු කටු ගැන... උදවු කරන්න ගිහින් මටත් තව යළුවන්ටත් වෙච්ච දේවල් කිහිපයක් තමයි මේ පහළ තියෙන්නෙ.. දන්නවනේ ඒ කාලෙ... ජංගම දුරකතන නෑ... ගෘහස්ථ දුරකතනත් ඉතාම සීමිතයි.. කෝල් ගන්නෙ තැපැල් කන්තොරුවට ගිහින්... සන්නිවේදන පහසුකම් අවම මට්ටමේ තියාගෙනත් අපේ උන් ආදරේ බාධක ජය ගත්තේ ඉතාම සූක්ෂම අන්දමින්.... තව එක දෙයක් කියන්න බැරි උනා... ප්‍රවාහන පහසුකමුත් ඉතා අඩු යුගයක තමයි මේ දේවල් සිද්ද උනේ.... ගම්බද පාරවල් වල එක පැත්තකට ගිය බස් එක ආයෙත් ආපහු එන්නෙ පැය දෙකකට විතර පස්සෙ.... මේවා මතක් වෙද්දිත් දැන් හිනා යනවා... ඔන්න එක කතාවක්... අපේ ගැන්සියේ පොරක් සාමන්‍ය පෙළ කාලෙම දාගත්ත අපේම බාලිකාවට යන ටිකක් ගම්බද පැත්තක ටිකක් ලස්සන ගෑණු ළමයෙක්.... මම හිතන්නෙ ඒක තමයි අපේ ගැන්සියේ එකෙක් ඉස්සෙල්ලාම ගොඩ ගිය සීන් එක.. අපිත් දැන් පට්ට සපෝට්... හරියට අපි දාගත්ත වගේ... අපිටත් කෙල්ලෙක් නැති එකේ අපිටත් වැඩක් තියෙන්න ඕනනෙ... (මේ ගෑණු ළමයා දැන් මගේ බ්ලොග් එකේ හොද පාඨකයෙක් කියලා තමයි ආරංචිත්.. තරහා වෙන්නෙත් නැතිවෙයි.) දැන් ක්ලාස් ඉවර වෙලා අපේ කොල්ල නගිනවා කෙල්ලගෙ බස් එකේ.. එ පිටිපස්සෙන් අපිත් නගිනවා.. දැන් උන් දෙන්නා ලව් කරගෙන යනවා.. අපිත් ගැන්සිය පිටින් පට්ට පිස්සුව්ක් කෙලගෙන යනවා...ගෑනු ළමය බහින හෝල්ට් එකට පස්සෙ හෝල්ට් එකෙන් අපිත් බහිනවා.. බස් එක තවත් කිලෝමීටර් 7ක් විතර යනවා.. දැනටත් කිලෝමීටර් 10ක් විතර ඇවිත්... බස් එක ආපහු එන්න තව පැය දෙකක් වත් යනවනෙ... අපි ඉතින් පටන් ගන්නවා පයින්ම ආපහු එන්න... අර ගෑණු ලමයගෙ ගේ ලගින් එද්දි එයත් මොකක් හරි බොරු වැඩකට එලියට එනවා... අපේ එකත් ඉතින් අවසන් වතාවටත් උගේ ප්‍රේමියව බලලා ආපහු අපිත් එක්ක සෙට් වෙනවා... අපහු කුරුනෑගලට එනකන්ම අපේ වැඩෙ අරුගෙ පලු යන්න බනින එක... කොච්චර බැන්නත් පහුවදාටත් අපි ඌත් එක්ක ආයෙ යනවා... මොකද අපේ එකෙක්නෙ දෙයියනේ කියලා.... ගුටි කෑවොත්වත් අඩුම ගානෙ ඌත් එක්ක එකට දුවන්න හරි පුලුවන්නෙ... කොහොමහරි ඒ ආදරෙ සංක්‍රාන්ති සමය එනකම්ම අපේ පාද චාරිකාව ඉවර උනේ නෑ....

රත්නෙ.. අපිත් එක්ක හිටපු සිරාම පොරක්... කිසි දෙයක් ගනන් ගන්නෙ නෑ... ෆුල් ෆුන් එකේ තමයි හිටියෙ... කෙල්ලන්ගෙන් අහන්න ටිකක් භයයි වගේ හිතෙන උන් ඌට තමයි කියන්නෙ මචන් අරකගෙන් අහපන්කො මට කැමතිද කියලා.. ඌ නෙවෙයි දෙපාරක් හිතන්නෙ.. ගියා ලගට .. ආයෙ ඌට වගේ ටෝක් දීලා තමයි අහන්නෙ.... ඉතින් දවසක් මූ කලා මරුම වැඩක්... ගෑණු ලමයි දෙන්නෙක් හිටියා එකටම... ක්ලාස් එන්නෙත් යන්නෙත් ඉදගන්නෙත් හැම මගුලක්ම එකටම තමයි කරන්නෙ.. එකක් කලුයි.. අනික සුදුයි.. අපෙත් එකෙක් හිටියා අර කලු ගෑණු ළමයට බැල්ම දාපු... දැන් ඌ රත්නෙට කිව්වා මචන්.. අර කෙල්ලගෙන් මට කැමතිද කියලා අහපන්කො... රත්නෙයාට මොනාද ඕවා... ගියා කෙල්ලො දෙන්න ගාවට... ගියාට පස්සෙ මුට හිතුනා කලු කෙල්ල අරූට ගැලපෙන්නෙ නෑ කියලා.. ගිය එකේ ආපහු එන්නත් මොකක්ද වගේ හින්දා ඇහුවා සුදු පාට කෙල්ලගෙන්... එයත් කිව්වලු හිතලා බලල කියන්නන් කියලා... රතනෙයා වීරයා වගේ ආවා.. ඇවිත් අරූට සීන් එක කිව්වා... අම්මා සිරි හෙන කොක්ක... හොදම සීන් එක පහුවදා අර ගෑණු ළමය කැමතියි කිව්වා.... මොනා කරන්නද? ඔරුව පෙරලුනු පැත්ත හොදයි කියලා අරුත් අවුරුදු තුනක් යනකම්ම වැඩේ කරගෙන ගියා..

ධනේ.. මෙන්න තවත් පොරක්.. මේක තමයි හොදම කතාව.. බතලගොඩ වැව රාජධානිය කරගෙන වාසය කරපු අපේ කොල්ලෙක් තමයි... උසස් පෙළ කරද්දි හැමෝටම එනවා වගේ මූටත් විද්දා මල්සරා... පාසැල් බස් රථයේ ගිය ගෑණු ළමයෙක් තමයි මුගෙ මීටරේට අහු උනේ... ඉතින් දවසක් පට්ටම දුකක් විදලා අපි කාටත් හොරෙන් මූ ඇහුවා අර ළමයගෙන් කැමතිද කියලා.... ගෑණු ළමයි වැඩිපුරම දෙන උත්තරේ වෙන හිතල බලල හෙට කියන්නම් කියන එක තමයි මුටත් ලැබුනේ.... කොල්ලත් ආපහු ආවා.. හෙට උදා උනා... උදේම බස් එකට නගිද්දි අර ගෑණු ළමයා මූත් එක්ක ආදරෙන් හිනා වුනා.. වැඩෙත් හරි වගෙයි... මූටත් එහෙම හිතුනා... එතකොටම තමයි මල්සරා විදපු හීය ආපහු ගත්තෙ.. පොර ගෑනු ළමයට කිට්ටු කරලා මෙහෙම කිව්වා...

නංගි.. මම මගෙ අදහස වෙනස් කරගත්තා.. ඔයා මට කැමති උනත් දැන් කරන්න දෙයක් නෑ..

වීරයා වගේ පොර ආපහු එද්දි ගෑණු ළමයා තක්බීර් වෙලා බලාගෙන හිටියා කියලා තමයි දැකපු උන් කියන්නේ....